паць — сем патоў сьцякець. Каб ён так нырваўся, як мы, i зь яго б сем патоў прылілося. Сем пядзей ува лбу, запаз. Вельмі разумны. Ніхай будзіць хуць сем пядзій ува лбу, дык тута нывадзіць толк няпроста. Ці ў яго сем пядзій ува лбу, ці што. Сем пятніц на нядзеле. Пра адсутнасць цвёрдасці ў рашэннях. У Гапкі ўсігда сем пятніц ны нядзелі, січас адно, цірізь мінуту саўсім другоя. У вас у абеіх па сем пятніц ны нядзелі. Серада (субота) з-пад пятніцы, жарт. Пра неакуратнае адзяванне, калі ніжняе адзенне відаць з-пад верхняга. Вун ідзець, сіріда с-пыт пятніцы тарчыць. Во прібралыся: сіріда с-пыт пятніцы глядзіць. Прося, ў цябе субота с-пыт пятніцы відна. Серца адходзіць. Пра наступление аблягчэння. Яно можна па вщу пызнаць, як серца атходзіць. Зак. Серца атайшло, пр., буд. Пымякчэў, серца атыйшло i ўзноў рызгыварііць як нічога i ні було. Ну пыдажджы ўжо, H i хай серца атойдзіць, ато яшчэ нумуцюкаіць. Серца гнаіць. Нервавацца, мучыцца; мучыць. Серца я зь ім гнаіла, во ікая была мыя жысьць. Дакуля ты ёй будзіш серца гнаіць, ты яе скора у зямлю загоніш. Зак. Серца згнаіць. Цірізь яго, пыразіта, серца згнаіла, ранты ўремя у зямлю пышла. Серца згнаілі ёй тэя ірыды. Непаўн. Серца пагнаіць. Пыгнаіць серца c такім чылавекым, ён ні ў чом ні сачуствыіць. Пагноюць серца, пакуль цярьпець будзіць. Працягл.-фінальн. Серца дагнаіць. Пайціць мне ў тую сям'ю — ета дыгнаіць серца ды кынца. Hy, дыгнаіў сваёй серца, пасьвістывыіш цяперіцька, рад. Серца дрогнула, np., буд. 1. Пра адыходлівасць. Hy, есьлі ў такога карюзлыга серца дрогнула, будзіць толк. Ня дужа ў іх серца дрогніць: біссызнацільныя. 2. Пра стан страху. Там ба i ў самыга храбрыга серца дрогнула. Дайжа слухыўшы, серца дрогніць, а ня то відзіць такоя. Серца (душа) атарвалася (упала), np., буд. Пра стан жаху. Я думыю, што серца б атырвалыся еткій страх увідзіць. У мяне серца ўпала, як ён пычаў ныстыўляць вінтоўку. Увідзіла, як яны пы самых макушкых лазюць, i душа атырвалыся: а што як сарьвецца каторый. Увідзь
Дадатковыя словы
бўдзіць, макўшкых, сачўствыіць, сямю
1 👁