бувала, ныкладуць яец ны кажныю магілку i пойдуць, а мы скарей хвытаць, дык Домна як бягіць, брязь ны магілку i накрыіць, — во прысьвятніца, ёй адной яйцы. Прасопць, -ў, -еш; зак. Пракалоць рогам, віламі. Я б схваціў вілкі i npacon ба вілкымі, каб ны мяне так кінуўся. Прывадзец (прівыдзіц) м. Зводнік, падказчык. Тута быў прівыдзіц, самі яны ні зналі, што айдзе пыкладжына. Прыкладный (прікладный) прым. Складны, мілагучны, Дужа прікладныя вершыкі гываріў. Прыкутальный (прікутальный) прым. Такі, да якога прычыняюцца дзверы (пра шпар). Ды заўтріка вьібрыў прікутальный uinap. Прыкутаць (прікутыць), -ю, -іш; закрэдкаўж. Прычыніць, зачыніць. Хадоска ўсігда пріказывыла: хырашэнька прікутый дзьвері. Прылюбіць (прілюбіць), -бл-ю, -іш; зак. Прыняць, успрыняць. Знаць, ні прілюбыа болька етыя сінькі, гаріць, смыліць. Квакуха ні прілюбіла рябінькыга ціплянёнычка, боім б'ець. Прырадзіць (прірадзіць), -іш; зак. Зарадзіць, даць бататы ўраджай. Быракі прірадзілі, што пяць у карзіну кладзі ŭ нясі. Прысесца (прісесца), -яд-уся, -ядз-ісься; зак. Суняцца. Мільлянёнычык тады прісеўся: яны зьбіраліся пыдзіржаць яго ў руках ныпраўду. Прыставы (прістывы) мн. Прытворства, вычваранне. Уніміся c прістывымі, глядзець ныдаела. Прытуга (прітуга) ж. Недахоп, абмежаванасць у сродках, складаныя ўмовы жыцця. С капустыю у мяне ў самой прітуга, ня дужа зырадзіла сёліта. Прытуркаць (прітуркыць), -ю, -іш; зак. Прымусіць шматразовымі папрокамі, загадамі. Трудна прітуркыць гультуя к якому-нібудзь дзелу. Прыхвоснік (пріхвосьнік) м., іран. Падпявала, прыхвасцень. Як табе ня стыдна зы пріхвосьніка служыць, народ сьмяецца
Дадатковыя словы
бець, прікўтый, прітўга, прітўркыць
0 👁