Вышаптацца (вышыптыцца) звыч. np.; зак. Высахнуць, ссохнуць. Вышыптыўся боб, засох, як жалезный стаў. Вядзіць, -ю, -іш i -і-іш; незак. 1. Ледзь жыдь, ліпець. ГІосьлі балезьні вядзіла гады трі. 2. Непакоіць, турбаваць. Неік ажно вядзііць, што погріб нізачынін астаўся. Гаваруша (гываруша) м. i ж. Аматар пагаварыць. Ну ŭ гываруша, язык як пы маслу ходзіць. Гайно н. Смецце; старызна, лахманы. Худзь ба сь сянец гайно троху вымілі. Зьвяжы гайно ды тряпышніку здасі, чугунок будзіць. Галытыр (галытырь) ж. Бедната; беднасць. Галытырь зразу вушы пыўзьнімала. Галытырь нейкыя нывалілыся. Гамбіць, -бл-ю, -іш; незак. Прыніжаць, зневажаць, сарамаціць. За што яны так гамбюць Лісяёнка? Гарачыла (гырячыла) м. Нявытрыманы, гарачы чалавек. Я помню Пынаса, гырячыла быў. Гаркавіць (гырькавіць), -іць; незак. Мець гаркаваты смак. Яблыкі ны пыгляд красівыя i на ўкус есьць можна, толька трошку гырькавюць. Густлявый прым. Густаваты. Ячмень густлявый, нада було чуць рядзей пасеіць. Дабітнэй (дыбітнэй) прым. Настойлівы, прабіўны. Снапок дыбітнэй быў, ого якей дыбітнэй. Дарабешка (дырабешка) ж. Старая, надбітая гліняная пасудзіна. Ссып квасолю ў дырабешку якую, ныеярьху. Дарагоў (дырагоў) ж. Дарагоўля. Вясною ны яблыкі былымая дырагоў усюдых. Да цугу. Да найлепшага выгляду (даводзіць). Доўга вазіўся, ну ŭ праўда, еокны да цуту даеёў, як зьлітыя. Дзвіжком (дзьвіжком) прысл. 3 цяжкасцю (перамяшчацца, рухацца). Дзьвіжком пярёйдзіць хату, на вуліцу ўжо ня еыйдзіць. Дзеець (дзеіць), -іць; незак. Рабіцца, тварыцца. Што зь яго дзеіць, нейкій стаў як глумак. 3 вас усяго дзеіла
Дадатковыя словы
гыварўша, еярьхў
1 👁