Язык за язык. Пра размову, лаянку, сварку. I ў саміх пычалося язык зы язык, а тута яшчэ збоку ладна пытпіваюдь. Даўно ў іх нешта язык зы язык дягнідца. Язык з бразкоткамі (са званкамі, званочкамі, з балабончыкам) (y каго), іран. Пра балбатуна. У яго ац самыга малку язык з брязкоткымі. Раншы ты ні такей быў, а цяперь у цябе язык сы звынкамі. У Марьі язык сы званочкымі, умеіць нызваніць зы пяцёх. Ці ты купіў язык з былабончыкым, ці ён у цябе ўсігда такей быў? Язык зламаеш (зломіш, паламаеш, паломіш), адз., мн. Пра немагчымасць вымавіць правільна. Язык злумаіш, пакуля такоя імя выгывыріш, нызваў ба Анькыю ці Машкыю. Ізыкі зломіця так гыварёмшы. Што йта за словы пашлі, ні запомніш дайжа, a скызаць — язык пулумаіш. Язык паломіш, пакуля скажыш, i нада ж ныпісаць такоя. Пірістаньця з вашым крыўляньнім, ізыкі паломіця, ета ж праціўна з боку слухыць. Языкі вязаць (звязываць). Даводзіць да сваркі. Ніхай яны жывуць як жывуць, ахота табе i тут ізыкі візадь. Сьпец ізыкі зьвязывыць, a посьлі будзіць хыхытаць збоку. Зак. Языкі звязаць. Ты думыіш, чаго так ушчапуліўся, ні нарошня ён ізыкі зьвізаў? — нарошня, яй-богу, нарошня, натура тыкая. Лі яго асьцірігайся слова прыгываріць, січас ізыкі зьвяжыць. Параўн. В я з а ць язык. Язык к зубам прырос (прыстаў, прыкіпеў), np., буд. Пра раптоўнае змаўканне. Як зыйшла Хадоріна, у Пітрыка зразу язык г зубам прірос. У такога язык г зубам ні прістаніць, ня бойся ты. Ну чаго ж у дябе язык г зубам прікіпеў, рысказывый, раз ета праўда. Гл. Я з ы к п р ы с о х; Я з ы к а т н я л о. Язык на барадзе, іран. Пра балбатуна. У етых шкарендыў усігда язык ны бырадзе. Як рыспылідца, язык ны бырадзе: я прікутыў дзьвері i тады пашоў. Язык на зубах павіснець, буд., пр. Пра пагрозу пакараць. Ніхай большы пыласкочыць, дыласкочыдда, што язык ну зубах паві'сьніць. Даў ба, каб язык ну зубах паВІС, тады знаў ба, як тріпадь чаго ні нада. Язык не варочаецца (не паварачываецда), цяп., пр. Пра немагчымасць гаварыць з причины ап'янення або
Дадатковыя словы
апянення, павісьніць, прікўтыў
0 👁