мілычах. Па мелычы разьменівыцца ён ні захочыць. Зак. Размяняцца на (па) мелачы. Рызьміняўся на мелычы ны такой, як яму толька у вочы людзям глянуць. Мы нізашто б ні маглі падумыць, што Андряёнык рызьміняіцца па мелычы. Узмацн. Паразменівацца на (па) мелачы. Людзі ўжо яны такея, што пыразьменівыюцца на мелычы ны ўсякый. Пыразьменівыліся пы мілычах i ў вус ня дуюць. Раз плюнуць. Зусім проста, легка. Дужа паміткій хлапчына, яму любэй сьцішок выўчыць — раз плюнуць. Раншы мне i ў Рослыў було атвярнуцца раз плюнуць, а цяперя саўсім апала на ногі. Яму тріпануць любую лухту — раз плюнуць, ты яго тырхані хуць у бок. Раз-пораз (па разу). Шмат разоў падрад. Раншы i пыявы яго ня чутна було, а тута раз-порыз бегыіць: дзеўка дужа прішлася пу душэ. Раз пы разу цэлыя лета прілітаў — любуваўся усё. Раз у раз. Заўсёды аднолъкава. Ты ўжо хочыш, каб табе ўсігда раз у раз пулучалыся. Раз у раз ні пріходзіцца. Разяваць зяпу, груб. Гунна крычаць, лаяцца. Чаго ён узноў рызіваіць зяпу, чаго зь яго трябушша мала? Hi знаю, калі йна пірістаніць рызіваць зяпу. Зак. Разявіць (разінуць) зяпу. Рызявіў зяпу, што лес тряшчыць. Калі яшчэ i другей зяпу разініць, ніхто іх ні пірікрічыць. Узмацн.-множн. Паразяваць (паразявіць, паразінуць) зяпы. Пырызівалі зяпы, як пуні, хуць скаціну зычыняй. Ты ня чуў, як яны у Лібісых пырызявілі зяпы. Луччы ня трогыцца ш чырцямі, узноў зяпы пыразінуць. Як хваціліся, як пыразінулі зяпы,— што зь іх там толька тварілыся! Гл. Г о р л а ра з я в а ц ь. Разявіўшы (разінуўшы) рот. 1. У здзіўленні. Стыяла збоку рот рызявіўшы, мы яе відзілі. Ну што ты любуісься разінуўшы рот, ня відзіў цялёнка ці што. 2. Безуважна. Ці можна ж так ехыць рызявіўшы рот пы кынавых, уваб'еш кыня i ня выцігніш. Ішоў разінуўшы рот, пакуля у яму бух. Ракою ліцца. Горка, няўцешна плакаць. Каторый дзень рякою ільлецца, i ніхто ня можыць угываріць, успакоіць. Зак. Ракою заліцца. Як пачула пра Колю, рякою зылілася: а як жа я адна ўзгадую драбнотычык сва
Дадатковыя словы
трябўшша, увабеш, ўзгадўю
3 👁