сьвечкыю йскаць. Атмазылі маслым пу губах,— ужо крівюцца за нешта. Ужо сам каіцца: пруглупіў, што служыў, атмазылі яны маслым пу губах. Мазаць па губах, іран. Толькі абяцаць увесь час. Усё мазылі пу губах: дадзім, дадзім табе, што нада. Зак. Памазаць па губах. 3 махлою толк знайдзіш, тэя пымажуць пу губах: паможым — тады за іх крічыць. Законч. Атмазаць па губах. Атмазыў пу губах, прівёз ручкі тапорніку, a ўсё бішчаў: зывалю топлівым. Атмазылі пу губах, сядзіць, жджэць — з моря пагоды выжджыць. Мазкі ўстаўляць (упраўляць). Наводзіць на розум, прымушаць паступаць разважна. Мазкі ўстыўляць нада, толька нада пыглядзець сьпірва каму. Доўга ўпрыўлялі мазкі свайму лыбытрясу. Зак. Мазкі ўставіць (управіць). Іўляіцца i зыісьняіць, што ён мазкі ўставіць Цімоху ні сяньня — заўтря. Мы б доўга ні вылаводзіліся, жыва б управілі мазкі. Узліацн. Мазкі паўстаўляць (паўпраўляць). Даўно пыра мазкі пыўстыўляць. Дыбяруся я да іх, пыўстыўляю мазкі. Працягл.-фінальн. Мазкі наўстаўляць (наўпраўляць). Ныўстыўлялі мазкі вам, ды мала, нада б яшчэ. Кірей каб узяўся, то быў ба толк, а ты ныўпрыўляіш мазкі, будзіць упраўліна. Мазоліць язык, неадабр. Гаварыць пустое. Вы зиаіця, што ён мне сьпеў: «Ты гаворіш — толька мазоліш язык». Зак. Намазоліць язык. Няўжэлі да етыга ўремя ўсё йшчо ні нымазолілі язык? Непаўн. Памазоліць язык. Ну тыкая-то біда, есьлі Сашка язык пымазоліць, там хлыпянкі було мы адну цэўку. Зак. Атмазоліць язык. Атмазоліла язык, гіыцягнулыся к Казьмовіным. Маім словам. Ад майго імя. Hi рузмундыкывый i ні руссусолівый, а пряма маім еловым скажы, каб січаж жа ішоў двору. Маім еловым пірідай, каб ні ждаў асобыга пріглашэнія. Макам слацца, іранрэдкаўж. Надзвычай дагаджаць. Пірят тымі цюрёмнікымі я ні стала б так макым слацца. Зак. Макам паслацца. Чаго б ета, думыім, Шурка макым пыслаўся пірідз Зыхарым, ажно во чаго. Законч. Макам атаслацца. Атыслаўся макым, ні прінялі к сваёй кымпаніі, нечым ні пыныравіўся
Дадатковыя словы
гіыцягнўлыся, дўмыім, рўся, рўчкі
0 👁