стыршыноўні. Аднакр. Лізнуць пяткі (рукі). Табе худзь ба пяткі лізнуць нычальству, i то даволін. Стыряіцца ж рукі лізнуць, ны ласку надзеіцца. Законч. Атлізаць пятКі (рукі). Адбегыў, атлізаў пяткі, бубніць сам сабе: ён такей, ён еткій. Скора атліжуць рукі, у чом-небудзь адным ні ўгадзіць — i кончына. Працягл.-фінальн. Налізаць (далізаць) пяткі (рукі). Любому наліжыць пяткі, так падлезьць умеіць — луччы некуды. Нылізалі чорту рукі, дабіліся свайго. Дылізалі пяткі, то лаіў, a цяперя тарою за іх. Даліжыш рукі, ёл цябе прыздравіць. Лістом (лістам) слацца, неадабр. Паддобрывацца з выключнай ліслівасцю i абыходлівасцю; празмерна заляцацца. Пыстыяла я збоку лі яе — лістом сьцеліцца піряд імі, ажно глядзець праціўна. Лістым круга яе сьцелюцца i адзін, i другей, i трецьцій, a йна ім ноль уніманія. Зак. Лістом (лістам) паслацца. Каб ты талька відзіў, як ён пірід Лаўріным лістом пыслаўся. Пірят тым ахламоным лістым пыслаліся зразу. Узмацн. Лістом (лістам) наслацца. Здорыва ныслаўся лістом, пакуля улымаў, ета яму дорга стоіла. Ныслаліся лістым, кончылі, увідзілі, што нічога ні пулучаіцца. Гл. Б а н ным л і с т ом с л а ц ц а. Ліха не бярэць, неадабр.; цяп., np. Пра нядрэннае жыццё. Што твайму цесьцю дзелыіцца, ліха ні бярець. Іх там ліха ні брала, i хлеб быў, i да хлеба. Ліха бярэць, цяп., np. Дужа вы быіцёся, што іх ліха якоя бярець. Гыварі ты, ліха іх брала, рускушуваліся ўволю. Зак. Ліха не возьмець, буд., np. Ліха ня возьміць, кылі i пыначуіць у капе. Hi пашоў — абыйшліся, a схадзіў ба — ліха б ні ўзяло. Ліха возьмець, б у д np. Ціряшчур баіцца, што ліха яго возьміць. Hy, ці ўзяло цябе ліха, есьлі лі скыта пыстыяў, памог. Узмацн. Ліха не пабярэць, б у д np. Ідзіця, йдзіця, ліха вас ні пыбярець. Biдзіця, i жывы асталіся, ніякыя ліха вас ні пыбрала. Ліха пабярэць, буд., np. Ня бойціся, што вас ліха пыбярець, цэлы будзіця. Дужа трясуцца, ліха іх там пыбрала. Ліха не хватаець, неадабр.; цяп., np.; рэдкаўж. Пра нядрэннае жыццё. Ліха ні хвытаіць, жывець, як почка ў салі кычаіцца. Ліха хватаець, цяп., пр. Чаго іх там ліха хвытаіць, рыскрічаліся, аж ірвуцца. Усё там бубнеў, ліха яго хвытала. Зак. Ліха не хваціць (не схваціць), буд., пр. Ніхай паводзіць, ліха ні хваціць, ні кі
Дадатковыя словы
лізнўць, начўіць, трясўцца, ціряшчўр, ірвўцца
0 👁