І сячэ і паліць. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1974). Г. Ф. Юрчанка

Прыбаўляць па рэшату (рэщатам). Пераўвялічваць да хлусні. Hi сьцісьняіцца прібыўляць па решыту. Ты паслухыў ба, як ён решытым прібуўляіць. Зак. Прыбавіць па рэшату (рэшатам). Прібавіць па решыту ён умеіць. У любым дзелі ні пысьцісьняіцца, прібавіць решытым. Працягл.-фінальн. Напрыбаўляць па рэшату (рэшатам). Ныпрібуўляіць ён мне па решыту лухту сваю. Ну што, ныпрібыўляў решытым басьні? Прыбіраць к рукам. Авалодваць чужым, агульным або проста красці. За імі нічога доўга ні пыляжыць, усё прібіраюць к рукам. Зак. Прыбраць к рукам. Па-мойму, Зыйчыияты прібралі к рукам, яны тута пріглідаліся нечыга. Узмацн. Папрыбіраць (папрыбраць) к рукам. Толька увідзюць, скора пыпрыбіраюць к рукам. 1м нядоўга к рукам пыпрібраць твае прічындалы. Працягл.фшильн. Напрыбіраць к рукам. Калі-небудзь ныпрібіраіць к рукам, палучыць сваё. Што, ныпрібіраў к рукам, можа, цяперя атвыкніць. Прывадзіць у божаскій (божжый) від. Даводзіць да прыстойнага стану. Зыявіўся ў лахмоцьціх, зыкарелый,— двоя судык у божыскій від прівадзіла. Hi так то яго лёхка прівадзіць у божжый від. Hi табе ix у божжый від прівадзіць. Зак. Прывесць у божаскій (божжый) від. Цябе прівесьць у божыскій від нада цярьпеньня ймець. Намучылыся, пакуля прівіла там усё у божжый від. Узмацн. Папрывадзіць (папрывесць) у божаскій (божжый) від. Сколька я нывазілыся, пакуль троху пыпрівадзіла ix у божыскій від. Пыпрівадзіць етыя пуні ў божжый від нубуйтуісься. Каб найшоўся хто, пыпрівёў у божыскій від, i яны б ну людзей былі паходжы. Цэлыя нядзеля пышла, пакуля я іх у божжый від пыпрівіла троху. Працягл.-фінальн. Напрывадзіць у божаскій (божжый) від. Іна ныпріводзінь у божыскій від, так ныпріводзіць, што й ні пызнаіця. Во й мы відзім, што ныпрівадзілі ў божжый від. Прывадзіць у сябе. Выводзіць з стану непрытомнасці, разгубленасці. Сталі прівадзіць у сябе, чуць аткаілі. Зак. Прывесць у сябе. Мы ўжо думылі, саўсім ня жыў, не, тады сталі вады дываць, тресьць, троху прівялі ў сябе. Прівядзі ты ў сябе Марью, ні знаіць, куды кінуцца. Узмацн. Папрывадзіць (папрывесць) у сябе. Людзі скора набеглі, пыпрівадзілі ў сябе, ато б сьмерць, i гыва