І сячэ і паліць. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1974). Г. Ф. Юрчанка

Перабіраць па костачках. Абгаворваць да дробязей. Сыйшліся i дывай пірібіраць па костычкых любогакажныга. Зак. Перабраць па костачках. Каго вы толька ні пірібралі тута па костычкых. Перавадзіць дух (дыхание). Рабіць кароткі перапынак у цяжкай працы; адпачыеаць. Калі тут пірівадзіць дух, гресьць скарей нада. Пыднімай ды нясі, уздумыў пірівадзіць дыханьня. Зак. Перавесць дух (дыхание). Тут дух пірявесьць некылі, а ён разьлёгся на цэлый дзень. Пастой хуць мінутычку, дай дух пірявесьць. Зымарілыся — ні магу дыханьня пірявесьць. Перавадзіць на хлеб i ваду. Пачынаць карміць вельмі сціпла. Ты зь імі ні цацкыйся, пірівадзі на хлеб i ваду. Зак. Перавесць на хлеб i ваду. Каб пірявёў на хлеб i ваду, ніхай ба пацмыгылі. Дужа за імі ухаджыіш, як зы малютычкымі, нада було пірявесьць на хлеб i ваду, ніхай ба зналі. Периварачываць (варочаць) свет. Рабіць надзвычайнае. Як хадзілі гурьбою, яны сьвет пірівырачывылі. Во сядзщь ніўгамоньня ў чылавеку, сьвет, знаць, зыхацеў варочыць. Зак. Перавярнуць свет. Ці ты сьвет пірівярнуць надумыўся, ці што. Яны, відна, сьвет пірівярнуць хочуць. Пераварачываць (варочаць) [усю] душу. Глыбока ўзрушваць, хваляваць, прымушаць глядзець іначай. Ета карціна душу мне пірівырачыіць кажный раз. Іхнія горя душу варочыіць. Як завыіць, як зыгалосіць, пірівырачывыіць усю душу. Зак. Перавярнуць [усю] душу. Пірівярнула мне душу сваімі рысказымі. Во што мне пірівярнула душу — як Мыланка пы сваім убівалыся. Усю душу піряверніць ета, другей раз так дзелыць зыкаісься. Перавярнуцца ў грабу (магіле). Прыйсці у жах, злосцъ (пра памершага). Так у гуляньня пусьціўся, што яго Марья у грабу піряверніцца. Ен ба пірівярнуўся ў магілі, каб знаў, што яго хызяйства етык ляцщь. Перагінаць палку. Дапускацъ празмернасці ў дзеяннях. Зь імі, канешня, нада крута, ну палку пірігінаць ні нада. Зак. Перагнуць палку. Вот сы ўсадзьбымі пірягнуў палку. Як пірягнеш палку, сымаму ўляціць, ды 16. Г. Ф. Ю р ч ў н к а