Парыць зямлю, узвыш. Ляжаць у магіле. A ўжо сколька йта, ці ня трецьцій год паріць зямлю. Працягл. Напарыцца зямлі. Васіль ужо ныпаріўся зямлі, ляжьіць, верна, i костычкі рыссыпыліся. Па-сабаччы (па сабацы) з рота скачыць, асудж. Пра настав ўжыванне лаянкавых слоў. Хто яго слухыць станіць, у яго пы-сыбаччы з рота скачыць ны кажным слові. Раншы, бувала, нікоміньку ні згрубщь, а цяперя пысыбаччы з рота скачыць. ГІаслухый, як у твайго старшыга пы сыбацы з рота скачыць. Па сабе. Па свайму густу, звычках. Усё хочыць пыдыбраць пы сабе. Доўга прінюхывыўся, пакуля выбрыў пы сабе. Ці падыйшчыш ты пы сабе дзеўку? Параўн. Не па сабе. Пасаліўшы можна есць, жарт. Пра абмежаваную прыгоднасць. Нічога, бярі, пысаліўшы можна есьць. Па [самыя] вушы. 1. Звыш усякай меры, увесь чиста. Мокрыя па вушы пріцягнуліся. Зразу успыхнуў, па вушы красный стаў. Сядзіць па вушы ў дыўгах. Даўгоў па вушы, ыі знаю, калі я зь іх вылізу. Ухлюпыўся пы самыя вушы. 2. Вельмі моцна, бязмежна. У нечыю ўкліпаўся па вушы, прыпыдаіць у тых Сьлёзкых. У чыю-то каробчынскыю укліпаўся пы самыя вушы. 3. Вельмі многа. Усякыга громызду па вушы. Па свежых слядах, рэдка адз. Адразу ж, без затрымкі. Па сьвежых сьлідах спрашывый, скарей чагодаб'есься. Па сьвежых сьлідах рыспрасілі, дык найшлі. Пріехыў па сьвежыму сьледу, іна агледзіцца ні пасьпела. Пасвіць сабак, груб. Бяздзейнічаць. Ізьвесна, айдзе твой Жэнька, узноў пасьвіць сыбак атправіўся. Непаўн. Папасвіць сабак. Пыпасець сыбак ды ўзноў пыд'явіцца, нійдзе ня дзеніцца. Працягл. Прапасвіць сабак. Столька ўремя прыпасьвіў сыбак, дык ніхай i йдзець туды, айдзе быў, а я яго карміць ня буду. Законч. Адпасвіць сабак. Ну, атпасьвіў сыбак, можа цяперь за розум хуць трошку возьмісься. Працягл.-фінальн. Напасвіць (да-' пасвіць) сабак. Ныпасьвіў сыбак, сыгласін ба вярнуцца, каб у хату пусьціла. Дыпасець сыбак, хваціцца калі-небудзь i пры сям'ю ўздумьііць
Дадатковыя словы
вярнўц, вўшы, гіаслўхый, пріцягнўліся, пыдявіцца, слўхыць, сямю, чагодабесься, ўздўмьііць
0 👁