чыіцца сьпіною. Зак. Павярнуцца (атвярнуцца) спіною. Што яму дзяреўня, г дзяреўні ён пывярнуўся сьпіною. Ат родных атвярнуўся сьпіною, цяперя ён шышка i думыць ні пра кога ні нада. Паварачывацца (варочацца) ліцом, кніжн. Пачынаць праяўляць увагу, зацікаўленасць. Пыра б ім пывырачывыцца ліцом к стройкі, дужл рукі пупускалі. Ніхай ліцом варочыіцца, a ніхай чым хочыць, мне ён i ні брыдзіць. Зак. Павярнуцца ліцом. Яму даўным даўно нада було павярнуцца ліцом у другей бок ды пыглядзець, што рядым дзелыіцца. Пывярнуліся ліцом, толька ціряз год уремя. Па віду. На знешні выгляд. Па ві'ду я ні апрідзяліў ба, што ета Зыхарыў сын. Яго на віду пызнаіш: атряха атряхыю. Па вуглах. Таемна, так, каб ніхто не чуў, не бачыў. Усе людзі як людзі, разым, a тэя ўсігда пу вуглах, вун зу кустамі шэпчуцца. Узялі прівычку, каб пу вуглах. Павышаць голас. Гаварыць з падкрэсленай строгасцю, цвёрдасцю. Нечыга пывышаць голые, кымандзір то еткій найшоўся. Зак. Павысіць голас. Што янынівытвырялі, ні разу ні павысіў голые. Працягл.-фінальн. Напавышаць (дапавышаць) голас. Ты ў мяне ныпывышаіш голые, я ўспакою мігым. Дыпывышаў голые, што пу зубах схваціў. Павязка з вачэй упала (спала, звалілася), пр.} буд. Пра наступление яснасці ў пабодзінах, паступках, учынках. Няскора ж у яго пывязка з вачэй упала. Як упадзець пывязка з вачэй, тады апомніцца. Толька цяперь пывязка з вачэй спала. Щ спадзець у нашыга калі-небудзь пывязка з вачэй. Посьлі таго случыя ў лесі i ў Мітрыхвана пывязка з вачэй звалілыся. Па вярхах. Без паглыблення ў сутнасць. Ня хочыць вучыць як нада, так, пы вірьхах што схваціць, тоя й астаыіцца ў гылаве. Па гадах. Адпаведна ўзросту. Ростым нейкій карюзлый, а пы гыдах патходзіць. Пы гыдах ба падыйшоў, а пы здароўю не
Дадатковыя словы
атвярнўўся, павярнўцца, пывярнўліся, пывярнўўся, слўчыя
1 👁