пытняліся ногі біс прівычкі, надоўга запомніць, якея ягыды смашныя. Ногі дзвігаюцца (перадзвігаюцца), ц я п n p буд. Пра абмежаваную магчымасць рухацца, дзейнічаць. Раз ногі дзьвігыюцца, дык можна троху цягнуць. Вылачыўся, пакуль ногі дзьвігыліся, ні сядзеў. Будзіць цігацца, пакулідька ногі будуць дзьвігыцца. Слаб саўсім, толька ногі пірідзьвігаюцца. Ногі мыць i руду піць. Адносіцца з бязмежнай павагай. Вам такой цёткі нада ногі мыць i руду піць, іна вас у людзі вывіла. Ны тваём ба месьці нада було б ногі мыць i руду піць, а ты гыкыць пычынаіш. Ногі не дзяржаць (не дзержаць, не ходзяць), цяп., np. Пра немагчымасць рухацца ад слабасці. Якей зь мяне жыціль, кылі ўжо ногі ні дзіржаць. Яго ішчэ летыся ногі ні дзіржалі. Настолька аслаб, што ногі ня дзержуць. Даўно жаліўся, што ногі ня ходзюць. Ногі носяць, цяп., np., буд. Пра наяўнасць абмежаваных сіл. Сілы то дужа німа, ну ногі трошку носюць, шывялюся. Патроху дзелыла лі двыра, пакуля ногі насілі. Ногі пад паху. Пра паспешлівыя зборы. Доўга ні руссу солівыў, ногі пыт паху i маху. Гл. Л a х i п ад пахі. Ногі ўгору задраць, іран. Бяздзельнічаць, гультаяваць. Ногі ўгору зыдраў твой Пятрок, дужа ён хочыць за што брацца. Узмацн. Ногі ўгору пазадзіраць (пазадраць). Вун вашы работнікі ногі ўгору пызыдзіралі. Haкосюць,— ногі ўгору пызыдзяруць пут кустамі ці, хочыш, пойдуць гарі шукаць. Законч. Ногі ўгору адзадзіраць. Адззыдзіраіць ногі ўгору, як пунчыну дыпаліць. Працягл.-фінальн. Ногі ўгору назадзіраць (дазадзіраць). Нызыдзіраіш ногі ўгору, як сена ні сяніны ні астаніцца. Дызыдзіралі ногі ўгору, думылі, сьвятым духым сыты будуць, а тут нада ўзяцца ды ўзяцца. Ногі цягаць (валачыць). Рухацца з цяжкасцю, Хадзіць нікуды дужа ні хаджу, лі двыра ногі цігаю. Трошку шавелісься, ногі валочыш i ладна, каб толька ні ліжаць. Законч. Ногі адцягаць (атвалачыць). Скора, відна, i я ацьцігаю ногі, нісколька німа здароўя. Будзіш цягнуцца, пакуль ногі ні атвалочыш. Працягл.-фінальн. 13. Г. Ф. Юрчанка
Дадатковыя словы
дўхым, пызыдзярўць, пўнчыну, рудў, хаджў, цягнўцца, цягнўць
1 👁