І сячэ і паліць. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1974). Г. Ф. Юрчанка

ляснуўся: іскырья з вачэй пасыпылыся. Іскырья з вачэй пасыпліцца, ны ныгах ня ўстоіш, хылі пыцставіш гылаву. Стукнісься, што іскырья з воч пасыпліцца. Гл. І с к ры з в а ч э й па с ы п а л і с я. Іскаць (шукаць) ветра ў полі, неадабр. Траціць час на безнадзейныя пошукі. Ішчыш ты ветра ў полі, кылі твае калошы лі прясла выляюцца. Што ты шукаіш ветра ў полі, ты сюда i ні пытхадзіў, а ня то што клаў што-небудзь. Непаўн. Паіскаць (пашукаць) ветра ў полк Прівізала ну мутузінычку, іна гылавою крутанула i атырвалыся, цяперь пыішчы ветра ў полі. Каму ж ты пызычаў — махырю етыму, пушукай во ветра ў полі, а ня грошы верніш. Працяел.-фінальн. Наіскаць (наіскацца, нашукаць, нашукацца, даіскаць, дашукаць) ветра ў полі. Наішчыця ветра ў полі, раз ні глядзелі c самыга нычала. Ніхай, нашічыцца ветра ў полі, пабегыіць. Hyшукаў ветра ў полі, ты луччы ўспомні, айдзе клаў. 3 рук выпусьцілі, дык нушукаюцца ветра ў полі. Дыіскаў ветра ў полі, рукамі разводзіць: што дзелыць. Душукаіця ветра ў полі, ці ўдзьвюх пойдзіця, ці ўпяцёх,— адзін толк з вашыя хадні. Іскаць (шукаць) учарашній дзень, неадабр. Спадзявацца дарэмна. Надумыўся іскаць учырашній дзень. Што ён шукаіць учырашній дзень, на што якоя ён ішчэ надзеіцца. Непаўн. Паіскаць (пашукаць) учарашній дзень. Аднаго мала, пайшчы яшчэ i ты учырашній дзень. Што, пушукаў учырашній дзень, пулучыў хвігу? Працягл.-фінальн. Наіскаць (нашукаць, даіскаць, дашукаць) учарашній дзень. Дахлынкыісься, наішчыш учырашній дзень, i ета, што ёсць. пойдзіць ні за нюх тыбакі. Нушукаюць учырашній дзень, палучуць, кылі будуць сядзець склаўшы рукі. Hy, дыіскалі учырашній дзень, большы нічога ні скажыш. Скора душукаюць учырашній дзень, спыхвацюцца ума. Іскры з вачэй (воч) пасыпаліся, np., буд. Пра адчуванне імгненнага вострага белю. Так міздрянуўся упацёмкых, аж іскры з вачэй пасыпыліся. Там між кольля бясь сьвету лясьнісься — іскры з вачэй пасыплюцца. Іскры з воч пасыпыліся — так луплянуўся віском. Глядзі, гэхнісься, што іскры з воч пасыплюцца. I след прастыў, np., буд. Пра даўнасць знікнення (уходу, ад'езду). Пакуля мы агледзіліся, яго i сьлед 2. Г. Ф. Юрчанка