i ка мне, i ка мне, ажно гылыва рузурілыея, што дзелыць. Знаю, як цябе рызрываюць ны часьці, ці прікінуў табе хто хуць слова пы-чылавечыскі. Hy кускі рызрываюць, цягнуць c усіх бакоў. Як пріехыў, яго рызарвывылі ны часьці, кажный к сабе цягнуў — у зяці мецілі. Чулі мы, чулі, што цябе ажнс рызарвыюць ну кускі. Зак. Разарваць на часці (кускі). Hy як жа, гыварілі, як у звон білі, што цябе там чуць ні рызырвалі ны часьці,— толька нешта ці ні пуд вуглом нучуваў. Бягі, бягі, цябе зразу рызарвуць ну куекі, у дзесіць мест пріглосюць. Ірваць сілу, адз., мн. Даходзіць да знямогі ў працы. А што толку, што ён ірваў сілу ны сваёй палоскі, ці схадзіў ён калі, ці зьеў, як чылавек. Ірьвеш ты сілы на чорта лысыга, i спасіба табе ніхто ні скажыць. Зак. Парваць сілу, адз., мн. Сілу пырваў, а што ты за ета імеў. Ны адных бутуваўся, цяперя ну другіх парьвець сілы. Працягл.-фінальн. Нарваць (дарваць) сілу, адз., мн. Нырваў сілу большы некуды, думыў жа, на пользу пойдзіць. Сілы нарьвець, во яму i ўся блыгыдарнысьць. Ны каго ты дырваў сілу, астаўся біз здароўя на ўвесь век. Пасьледнія сілы дырвала, што адною дзелыць будзіш. Ірду тварыць (сатвараць, сапасаць), рэдкаўж. Крычаць, сварыцца, лаяцца. Во злосьці дык злосьці, на ўвесь сьвет злая: устреціцца ш чылавекым i дывай ірду тварщь, нясець, што на рыт лезіць. Хваціць ірду сытвыряць, сьціхні! Кажный дзень ірду сыпысаюць, уняць іх некыму. Зак. Ірду сатварыць. Мыладыя, a ні стыда ні сырыма, ета ж нада такую ірду сытварілі. Гл. A p д у ў з н i м a ц ь. I сваім i чужым, неадабр. Ненадзейна, беспрынцыпова. Даб'есься ты адз Зыхара толку, кылі ён i сваім i чужым. Гл. I в а ш а м у i н а ша м у. I свет не чуў i людзі не відзелі. ГІра надзвычайнае, выключнае. Знаць, i сьвет ня чуў i людзі ня відзілі такея указэі — нада ж браць зяця ны дваццыць гадоў мыладзейшыга зы сябе. I сьвет ня чуў i людзі ня відзілі, што яны тамыцька дытвырялі бітыя два часы. Іскар'е з вачэй (воч) пасыпалася, n p буд. Пра адчуванне імгненнага вострага болю. Во ляснуўся, дык
Дадатковыя словы
дабесься, ірдў, іскаре
4 👁