А па-мойму, ета ні быльшая біда, што ён паехыў ат'етуля. Не бальшая хітрасць (мудрасць). Не вельмі складапая справа. Hi быльшая хітрысьць карыта выдзіўбыць. Напіцца ні быльшая хітрысьць, каб ты ў чылавечыскім відзі прішоў, луччы було б. Дзяцей нупускаць на сьвет ні быльшая мудрысьць. Неба c аўчынку паказалася (здалося), np., буд. Пра ячлікае пачуццё страху. Як увідзілі, што ліцяць гіы нас, дык нам зразу неба с аўчынку пыкызалыся. Сымалёт ГУР'Р"Р чуць ні пы зямле, дык нам неба с аўчынку здалося. Тут кылі й ня хочыш, дык неба с аўчынку пыкажыцца. Другей раз неба с аўчынку здасца — так выгіужыісься. Незак., рэдкаўж. Неба с аўчынку кажацца (здаецца). Етык учора выпужыліся, што й сяньня неба с аўчынку кажыцца. Бувала, як пірітрясёмся у кустах, неба с аўчынку здаецца. Не без таго. Пра магчымасць, дапушчальнасць дзеяння. Ня дужа ізыкастыя, ну лыскатнуць можыць, ні біс таго. Канешня ж, ні біс таго, буваіць, чарку возьміць. Не бог знаець (ведаець) айдзе. Не вельліі далёка. Рябекі Сьлёзкі ня бог знаіць айдзе, якіх-небудзь два часы хадзьбы. Прідзіць твой Іван, ён жа ня бог ведыіць айдзе. Не бог знаець (ведаець) калі. Не вельмі даўно. Мы ж усё помнім, ета ж було ня бог знаіць калі. Ня бог знаіць калі яны прііжджалі. Кажыцца, ня бог ведыіць калі тую свадзьбу гулялі, а ўжо дычка — хуць замуж аддывай. Не бог знаець (ведаець) куды. Не вельмі далёка. Чаго іна так рызріўлася, едзіць жа ня бог знаіць куды i зь людзямі, а ні адзін. Ня бог ведыіць куды пашоў. Не бог знаець (ведаець) сколька. Не вельмі многа. Што я табе прыдам, у мяне самой тых быракоў асталыся ня бог знаіць сколька, хочыш — так нескылька штук вазьмі. Ня бог ведыіць сколька заробіў, сымаму ж нада було жыць. Не бог знаець (ведаець) хто. Не вельмі паважаны, значны. Ня бог знаіць хто етый Ільлянок, мы яго як аблупліныга ўсе знаім. Ну, каб там ужо быў ныстыяшчый якей госьць, а Хвядос ня бог ведыіць хто
Дадатковыя словы
аблўпліныга, атетуля, гурр, лыскатнўць, мўдрысьць, сымамў
0 👁