кыю ні паносюць, нечым саўсім зыдывацца. Законч. Атнасіць хвост палкаю. Што тута ім хвастыцца, у Пірядніці яны атнасілі хвост палкыю. П рацягл.-фінальн. Нанасіць (данасіць) хвост палкаю. Нынасілі хвост палкыю, дайжа вушы апусьцілі i вочы чуць пыднімаюць. Прі Полькі даносіць хвост палкыю, іна унімаць умеіць. Гл. Д з я р ж а ц ь хв о с т тр у б о ю. На склоне жызні, кніжн. У ста рас ці. Што ўжо на склоні ЖЫЗЫГІ думыць пра нейкія ныряды. Я б на склоні жызьні ні задумывыла такога. На скорую руку. Наспех. На скорыю руку сыбярі чаго, нада йціць. Есьлі толька на скорыю руку, a прісмакыў гатовіць тут некылі. На славах (словах). У размове, вусна. Ны слывах так харош, што луччы пыіскаць толька, а як даходзіць да дзела, саўсім другоя станіць. Ны слывах усё выходзіць луччы некуды. Пірідай ны слывах, што я тут буду пісаць. Каб такім быў на дзелі, як на еловых. На славу. 1. Вельмі добры. Ны славу пляцень выйшыў, дзесіць гадоў прыстащь. 2. Вельмі добра. Атріманьцірывыны калёсы ны славу, як новінькія сталі. Ны славу атмыстачыў, як новінькія выйшлі. Ны славу пыработылі c косымі. На след не наступаць. Не жадаць сустракацца або мець што-н. агульнае. C таго ўремя каторый год адна другой на сьлед ні нуступаюць. На след наступаць. Ня то гываріць, на сьлед нуступаць праціўна, айдзе йна пройдзіць. Зак. На след не наступіць. Я ўжо гляджу, каб на сьлед ні нуступщь, ніхай іх ломым вылыміць. На след наступіць. Свае, свае, етыя свае так зорыдзіліся, што ня хочыцца на сьлед нуступщь. На слова. На ненадзейныя запэўненні. Мітрыхвану дужа на слова ня верь, ён лісіцыю пыдмажыцца, а тады аткажыцца: ні я, ні знаю, ня чуў. Я думыў, ён чылавек, як чылавек, на слова пыклаўся. На совесці. На маральнай адказнасці пэйнай асобы. Ніхай атказывыіцца — ні атказывыіцца, а Шурюны мяшочкі ны яго совісьці. На іх совісьці многа чаго ляжыць. На совесць. 1. Вельмі добра (рабіць). Хуць узялі дорга, ну зрубілі на совісьць. Што ня дзелыіць, дык дзелыіць
Дадатковыя словы
гляджў, дўмыць, дўмыў, задўмывыла, збрыдзіліся
0 👁