мы зналі, якей ён, на лбу ж у яго ні нашсына. На лбе ні ў кога ні напісына, ці ён харошый, ці дренный. На лбу (лбе) напісана. У каго йта на лбу напісына, як ён жывець. Каб у яе на лбу було напісына, што йна хочыць i што задумывыіць. А разьві ў твайго зяця на лбе напісына, што ён зы чылавек. На лес гледзячы, груб. Незвычайна (расці). Ну й вырысьлі ж на лес гледзічы. Куды яны толька растуць на лес гледзічы. Налівацца кроўю. Чарванець (звыч. ад злосці). Гляджу — ныліваіцца кроўю, ну, думыю, толку ня будзіць, луччы ўцікаць. Зак. Наліцца кроўю. Наліўся кроўю, стаў, што рак якей, а бяды тзя там — дзесіць кыласкоў сускубнута. Узмацн. Паналівацца (паналіцца) кроўю. Пыглядзелі б на іх, як пыныліваюцца кроўю. Ого, пыныліліся кроўю, бірягіся, ато рызарвуць. На ліцо. На знешні выгляд. Хракцірым харошый i так стыряцільный, a ыы ліцо кя дужа, так сабе. Ай, што ні гываріця, a ны ліцо нада каб была красівыя, ато вун прівёз ca сьвету, а тая ca сьвету i глядзець німа на што. На лупленай казе аб'язджаць, іран., адзінк. Выяўляць празмерную павагу. Уепомні-ка, ці даўно ты на лупліный казе стыршыну пробывыў аб'іжджаць. Гл. Н а к а з е а б 'я з д ж а ц ь. На лупленай казе пад'язджаць, іран., адзінк. Прымаць захады, каб дагадзіць, улагодзщъ. Са ўсіх бакоў на лупліный казе к яму пыд'іжджалі. Г л. Н а к а з е п а д 'я з д ж а ц ь. На любкі. На выбар па густу. Што пыныравіцца, то й бярі ну любкі. Ну любкі дываў яму пулушубык, якей пыныравіцца,— ня хочыць: тулуп дай. На людзі. Туды, дзе прысутнічаюць іншыя. Як жа ў таком старье іціць на людзі. Выйдзіш на людзі — сьміяцца кругом будуць. Табе i на людзі пыказывыцца стыдна. На людзях. У людным месцы, у прысутнасці іншых. Саўсім ты ня ўмеіш весьць сябе ну людзях. Ну людзях дзяржыцца, а ў дваре зьвяреіць. Я ні асьмеліўся б у таком відзі пыіўляцца ну людзях, ета ж совісна
Дадатковыя словы
абязджаць, абіжджаць, бўдзіць, джў, дўжа, задўмывыіць, лўпліный, падязджаць, пыдіжджалі, рызарвўць, стыршынў, сускубнўта, ямў
0 👁