І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

стала: i сьвіньні сьцены грызуць, i карова рявець, i печ ня топліна, a сыма, як квакуха, кыпаіцца лі гырлачоў. Давёў двор, што есьць зваріць не ш чыга. Весць сябе. Паступаць пэўным чынам. Ня ўмеіш ты весць сябе ну людзях. Ліза вядзець сябе строга, ніхто пры яе плахога слова ні скажыць. Пачын. Павесць сябе. Сь первых дней павёў сябе хырашо, i ўсе яго увыжаюць. Ветрам падшытый. Лёгкі, які не абараняе ад холаду (npa адзенне). Ціпла ў тваім пінжачку німа ніякыга, увесь ён ветрым пачшытый. Куртычка ета ветрым пачшытыя, наверьх нада пулушубык ныпрянуць. Ветраная галава, неадабр. Легкадумны, несур'ёзны. Ты мне табун ускрыіш, ветріныя гылыва. Ветраная мельніца, неадабр. Пустазвон, балбатун. Во ўжо ветріныя мельніца, кажыцца, што далеіць, то дурнеіць. Ветріныя мельніца ляпніць што хочыш. Вецер гуляіць (свішчыць) у (па) карманах, ц я п np., буд. Пра адсутнасць грошай. У Чубука вечна вецір гуляіць у кырманых, што ж ты хочыш, што ні заробіць — прап'ець. Як жа ты думыіш жыдь, раз у цябе вецір гу* ляіць пы кырманых. I ў аднаго ведір сьвшічыдь у кырманых, i ў другога тоя самыя. Што ён табе паможыць, есьлі у сымаго вецір сьвішчыдь пы кырманых. Сколька жыў, у яго вецір гуляў у кырманых, капейкі зу душою ні було. Вун помніш Грішкіныга зяця, у таго вечна вецір сьвістаў пы кырманых. Есьлі ня будзіш хуць троху прібірігаць, усігда вецір будзіць гуляць пы кырманых. Нічога ні разу ты ня будзіш імець, толька вецір будзіць сьвістаць у кырманых. Вецер [ходзіць (гуляець)} у галаве, цяп., np.y буд. Пра вельмі легкадумнага. Што c табою саветывыцца, кылі ў дябе вецір у гылаве. У Мыланкі усігда вецір ходзіць у гылаве. Во i ў сястры ў твае, дырагея, як i ў цябе, вецір у гылаве гуляідь. У Кындрацёнка усігда вецір хадзіў у гылаве. Каб вецір гуляў у гылаве, то ня жыў ба так, ён толька зь віду нідапечыный. Есьлі вецір будзідь хадзіць у гылаве, як цяперь, жыць ты на сьвеці ня будзіш. Вечная гісторыя, кніжн. Заўсёды адно i тое ж. Сь Пітраком вечныя_гісторія: усё ўсюдых зубуваідь, хут ты яму сваю гылаву прістыўляй