І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

галстук, што біш штаноў хадзіць будуць. Віджу, нызыліваў зы галстук, — ты ж апух ужо ат п'янстза. Дызыкладывылі зы галстук — нейдзі заснулі як ніжывэя, a зь іх усё й пысьцягывылі. Скора дызыліваюць зы галстук: пыбігаць ны дарогу пызычаць. Закон не пісан, неадабр. Пра адсутнасць разумения правілаў прыстойнасці i паводзін. Табе закон ня пісын што хочыш учудзіць. Дураку закон ня пісын. Закон пісан. Разьві табе закон пісын, што можна, што нілізя,— што стукніць у гылаву, то й тваріш. Закрадацца (украдацца) ў серца. Узнікаць міжвольна, непрыкметна. Нешта стала мне зыкрыдацца ў серца, усё неік трівожуся, каб чаго ў іх тама ні случылыся. Буваіць, што ўкрыдаіцца ў серца, сьпірва патрошку, a тады болыны i большы. Зак. Закрасца (украсца) ў серца. Ай, табе нешта зыкралыся ў серца ныпрасна, нічога там кі случылыся i ні случыцца. Як што украдзіцца ў серца, ні даець спакою, тока i думыю пра тоя. Закрываць (прыкрываць) лавачку. Спыняць дзейнасць (заганную, злачынную). На да зыкрываць іхнію лавычку, іпакуль ды кынца ўсё ні пырысьцягывылі. Ужо трі разы вашу лавычку прікрывалі, большы хваціць цярьпець. Зак. Закрыць (прыкрыць) лавачку. Быў скылаціў сабе хеўру, пычалі дурець c пышанічкыю, ну тут быйстра іх лавычку закрылі. Доўга ім ныжывацца ні ўдасца, скора прікрыюць іхнію лавычку. Залазіць (залязаць) у карман. Браць без дазволу або падманам чужоеf красці. А чаго яму було зылазіць у кылгасный кырман, ні хвытала ці што,— во й пулучыў сваё. С таго, што ты зылізаіш у дзіржаўный кырман, многа ні пыкрасуісься. Зак. Залезць у карман. Ліванок залезьць у кырман можыць раз-два. Узмацн. Пазалазіць (пазалязаць) у карман. Тут глядзі ды глядзі, жыва пызылазюць у кырман. Такея махырі пызылізаюць у кырман, ні пасьпеіш аглянуцца. Залазіць (залязаць, улазіць, улязаць) у доўг (даўгі). Многа пазычаць. Я б ні саветывыла табе зылазіць у доўг, выкручывыйся як-небудзь іначы. Прівыклі вы зылізаць у доўг, ета дренныя прівычка. А чаго вам улазіць у доўг, аўцу ны калёсы i ны бызар. Вот у доўг улізаіць, а як будзіць рашшчытывыцца, саўсім ня думыіць. У даўгі луччы