І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

дурату сытваряць ны чылавека, ня відзіўшы, ні знаўшы нічога. Якую толька яны дурату ні дытвырялі адна на дну, i хукылі, i піскылі, i ляпылі сябе па чом зря. Дурату сыпысаіць ны чылавека, усё дно як ён тама быў i што відзіў. Зак. Дурату сатварыць (вытварыць). 1. Якую хочыш дурату сатворіць, такую, што дайжа i ўва сьне б ні сасьнілыся. Ты ўмі толька, якую дурату яны вытвырілі ўчора за Лешчынкыю! 2. Дурату сытваріць раз-два можыць, у яго ні пытаць, лыпатнець i ўсё. За што ж ты дурату вытвыріў ны Гаўрілу, ты ж там i нагою ня быў. Непаўн. Дурату патварыць (павытвараць, пасатвараць, пасапасаць). 1. Земскій с Кандыбыю дурату пытварілі, кледі ладна чысьцілі. У мяне доўга дурату ні пывытвыряюць, яны знаюць, нашто цірісьсядзельнік вісіць. Сыбраліся, каб дурату пысыпысаць. 2. рэдкаўж. Пывытвыряіш дурату, што дасьць ён табе за твой язык нізыбарсывыный. Доўга ты ў мяне дурату ні пысытвыряіш, скора сьціхніш. Хто б мог еткыю дурату пысыпысаць, кромі Аўдоткі зь яе ізыком. Працягл.-фінальн. Дурату натварыць (навытвараць, насатвараць, насапасаць, датварыць, давытвараць, дасатвараць, дасапасаць). 1. Яны жыва нытвыряць дурату, як я пріду з вожкымі. Цяперя ты ў мяне нывытвыряіш дурату, я зы цябе вазьмуся дык вазьмуся. Нысытвыряіця дурату, што схвачу хлыбазіну ды пы сьпіне перша свайго, а тады гысьця. Січас i ты нысыпысаіш дурату, ці ны цябе маліцца буду. Злаўлю ды прутым, ды яшчэ раз прутым, во ты мне дытварпн дурату. Ну дывытвыряіця дурату ў мяне, так наўчу, што большы ні захочыця. Дысытвырялі дурату, што ікая ні была траўка, i тая нымякла. Скажы й пірідай, што ніхай уніміцца, ато ён дысыгіысаіць дурату. 2. рэдкаўж. Сьціхні, іначы нывытвыряіш дурату, места табе ні разу німа. Адна дурату нысытвыряла, прікусіла язык, маўчыць, што вады ў рот ныбрала. Уніміць язык, дурату нысыпысаіць, ніхай толька Жэнька скарей пріедзіць. Датворроць дурату, дыласкочуцца, што аштрахуюць пы дзісяткі — i заплоцюць. Як ты скора можыш дывытвыряць дурату, i ні аглянесься, як сваё палучыш зы язык. Дытріпаліся, дурату дысыпысалі?— усё ніяк раншы зьдзержу ні було. Дур выскакываець з галавы, груб.; цяп., пр. Пра паст аленне. Ці выскакывыіць дурь з гылавы, ці ўсё яшчэ кы кіёчку езьдзіш? Доўга ж дурь ні выскакывыла з гы