І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

Зак. Даць тумака. Дыла тумука, ну дык што яму, зырігытаў i ўсё. Дужаўня білі, a троху тумакоў далі. Множн. Надаваць тумакоў. Ня слухыўся, дык ныдывала тумакоў, ныдывала i вылрывіла. Даваць у зубы. 1. Соваць у рот. Кднь ты дываць у зубы соску, яму ж ці ні чацьвёртый год. 2. груб. Біць у твар. Дужа ты рызыйшоўся, усім гатоў дываць у зубы, а сам пулучыць ня хочыш? Зак. Даць у зубы. 1. Дай у зубы што-небудзь, i ніхай сядзщь, зойміцца i будзіць муўчаць. 2. Палезь, палезь, дасьць у зубы i атляціш. Множн. Надаваць у зубы. Пабіць. Пычаў адурюваць п'яный, за кол хвытацца, ну й ныдывалі ў зубы. Даваць (ускідываць, ускідаць) на арэхі. Біць (злёгку). Вам абоім бацька дываў ладна ны арехі, табе тыкі i стоіла. Ны арехі даець сваім, ні сьцісьняіцца. Глядзі уськідывыць ны арехі, могуць яблыкі пулучыцца. Мы ім ні раз уськідывылі ны арехі. А табе часта уськідалі ны арехі, бувала, то там, то там i пупадзець. Зак. Даць (ускінуць, ускідаць, накідаць) на арэхі. Пулучыў учора хырашо, далі ны арехі, сколька хацеў. Самі мы ня відзілі, ну гыварілі, што ім там ны арехі ўськінулі. Сяньня так ня выкруцісься, уськідыіць ён табе ны арехі. Накідылі ны арехі, ніхай дужа такім шустрым ня будзіць. Даваць у шыю (карак, загрывак), рэдкаўж. Біць ca злосцю. Ладныя былі атлёты, любілі дываць у шыю. Ты луччы скажы, хто табе толька ні дываў у карык. Даеш у загрівык суседу? Зак. Даць у шыю (карак, загрывак). Дай у шыю, i атлезіць, i п'янка айдзе дзеніцца. Як дасьць у карык, тэй i пыкаціўся кумільгым. За нешта ж далі ў загрівык, зуслужыў. Множн. Надаваць у шыю (карак, загрывак). Штурьхнулі — ні ўспакоіўся, яшчэ палез, тады ныдывалі ў шыю. Каб пыдвярнуўся ты — i табе б ныдывалі у карык. Толька ні ўспакойся, ныдаём у загрівык. Даваць фору (чосу). 1. звыч. асудж. Вычвараць. Даюць мазылыўскія хлопцы фору, нашы так ні дыкажуць. Даюць п'яныя чосу, ні пытхадзі, слова ні скажы ўперік. 2. жарт. Лаяць, ушчуваць. Уй, дывала ж ты фору ім,— так, ізыком пытріпала. Хваціць ужо, хваціць дываць чосу, зу суботу яны рыскаіліся. Зак. Даць фору (чосу). 1. Пыдажджы, пойдзіць ніхай у Сапрынывічы, там фору дасьць. Сыбралыся ўся хеўра, вып'юць, дык дадуць