І коціцца і валіцца. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1972). Г. Ф. Юрчанка

i сьвірепычка, i кукуруза, i атаўка, а к вясьне пыдыбралыся да былычкі. Да бязумія. Надзвычай моцна, бязмежна (кахаць). Кажыцца, любіў ды бязумія, а жашліся — i во што выйшла. Давадзіць да белага каленія. Злаваць да страты самавалодання. Сколька разоў ты мяне дывадзіў да белыга каленія, ці помніш ты ета? Зак. Давесць да белага каленія. Дывялі да белыга каленія — ны сябе ні паходж. Давадзіць да вушэй, неадабр. Паведамляць. А нашто вам усякыю лухту дывадзіць ду вушэй, ім i так ні шчасьцщь у жызьні. Зак. Давесць да вушэй. Кажыцца, i ніхто ня відзіў, а воч жа дывялі ду вушэй. Працягл.-фінальн. Надавадзіць да вушэй. Абея ныдаводзюць свае бряхні ду вушэй, так пылаю, што места сабе ні найдуць нійдзе. Давадзіць да ручкі (канца, точкі, паследняга), неадабр. Рабіць поўнасцю непригодным. Што ж ты цяперя нічога ні знаіш, а зачым жа було дывадзіць да ручкі. Даводзюць ды кынца i дывядуць, ой, нукукуюцца яны, нукукуюцца. Да точкі дывядуць, будзіць, што хуць у вір гылавою. Віджу, што даводзюць усё ды пасьледніга, я тады яе зу руку ды двору: сядзі. Зак. Давесць да ручкі (канца, точкі, паследняга). Дывялі да ручкі, я ўжо ні знаю, што цяперя i як будзіць. Так дывялі, ды кынца дывялі, далыны некуды. Узяў сымавольна калёсікі, давёў да точкі, нашто яны былі табе. Есьлі ўжо дывялі ды пасьледніга, ласкі тады ня жджыця. Узмацн. Падавадзіць да ручкі (канца, точкі, паследняга). За што ня возьмуцца, усё пыдывядуць да ручкі, посьлі іх хуць выкідай. Прыхырыняты пыдывядуць ды кынца, раз узяліся, кончына будзіць. Доўга вам пыдывадзіць да точкі, умеючы, раз-два — i ў дребізкі. Глядзі ды глядзі, пыдывядуць ды пасьледніга, нічога ні станіцца. Давадзіць да сазнанія. Рабіць зразумелым. Tpi часы зь ім біліся, усё дывадзілі ды сызнанія, што нада кінуць піць. Зак. Давесць да сазнанія. Табе давесьць што ды сызыанія нада цярьпеньня. Hy, думыю, давёў ды сызнанія, пыняў, ажно гляджу — паехыў саўсім у другей бок. Працягл.-фінальн. Надавадзіць да сазнанія. Во, тулкуваць ныйшла ты пры каго, ныдаводзіць ён ды сызнанія, i да двух сызнаній зразу. i