Адзін — ня буду гываріць i другая — буду муўчаць, во так із ігры ў мыўчанку i пычалося. JHa адказу. Поўнасцю, так што болый нельга, яекуды. Тут ужо набіта людзей ды атказу, пальца ўшчаміць некуды. Зываліў сеным пуню ды атказу, i клыка большы ні пыкладзеш. Да аднаго. Без выключения. Увесь род сыбраўся ды аднаго. Вазьму чыпялу — будзіця ляцець усе ды аднаго. Ды аднаго прішлі, быяліся, што аштрахуюць. Да аснаванія. Поўнасцю, да канца; моцна. Усё там зьмянілыся ды асныванія, я i то ўжо чуць пызнаў, айдзе што було. Дам-тыкі ім ды асныванія, можа абразумюцца. Да бесканечнасці. Залішне многа або працягла. Hi магу ж я ім пымыгаць ды бісканечнысьці, ніхай на свой хлеб сыдзяцца. Ці ты ды бісканечнысьці тут хныкыць будзіш? Дабівацца да абуха (ручкі, паследняга). Прыходзіць у поўны заняпад. Неік пычало ўсё дыбівацца ды абуха, пашло на звод. Як жа так жыць, дыбіваіцца да ручкі i ніхай дыбіваіцца. Там ішчэ гадоў пяць таму нызад дыбівалыся ды пасьледніга. Зак. Дабіцца да абуха (ручкі, паследняга). Некыму глядзець стала, цяперь даб'ецца ўсё ды абуха i рассыпліцца хызяйства. Ікая з Вашчыліный хызяйка: дабілыся ўсё да ручкі, а йна талька рукамі разводзіць. Я віджу: скора тут усё даб'ецца ды пасьледніга. Дабіваць да абуха (ручкі, паследняга). Рабіць поўнасцю непригодным. Што цяперіцька ріманьцірывыць, ні нада було дыбіваць ды абуха. Якоя ні було хызяйства, а так кінуў ны прыізвол судзьбы, дыбіваіць да ручкі. Hi дыбівай ды пасьледніга, а зыняс! ды здай у пачынку. Зак. Дабіць да абуха (ручкі, паследняга). Дабіць ды абуха нядоўга што хочыш, толька посьлі абуха нічога ні астаніцца. Каб зразу кыпылы новыя, вязкі — i езьдзіў ба, а так дабілі да ручкі, адны пылазы дзіржацца. Дай людзям, адны будуць бярежч, а другея даб'юць ды пасьледніга. Г л. Д а в а д з і ць да р у ч к i. Да былачкі. Падчыстую (пра сена, салому, траву). 3 восіні, здывалыся, сыбралі пырядышныга — i сянцо
Дадатковыя словы
абразўмюцца, абўха, аштрахўюць, вазьмў, дабецца, дабюць, рўчкі, чыпялў
0 👁