ДЗбГАННЕ (дзогыньня) н. неадабр. Гойсанне, гарцаванне; свавольства, дурыкі. C cdмінькыга риньня пычыниіцца тваё дзогыньня. ДЗОГАЦЦА (дзогыцца), -ы-юся, -ы-ісься; незак. неадабр. Гл. дзогаць. Чагб вы дздгыіціся, аж сьцёны хыдаром ходзюць. ДЗОГАЦЬ (дзогыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. неадабр. Гойсаць, гарцаваць, насіцца; сваволіць, дурэць. Дзогылі пы крывиці, стулувалі усю чыста. ДЗОГНУЦЦА, н -уся, -н-ісься; зак. неадабр. Упасці, зваліцца дурэючы, сваволячы. Бёгыў na крышы, пакуль дзогнуўся ны зямлю. ДЗОГНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. 1. Прыгнуць, упасці, звалідца гойсаючы, дурэючы, сваволячы. 2. Пабегчы (звычайна пра жывёлу). Дзогнула пы пасёвых i прулумала усьцяж сьлед. ДЗУГАЦЦА (дзугыцца), -ы-юся, -ы-ісься; незак. Гл. дзогаць. Ня дзугыйся пасёну, ягб ж скаціна тады ў pom ня возьміць. ДЗУГАЦЬ (дзугыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Гл. дзогаць. ДЗУНУЦЦА, -н-уся, -н-ісься; зак. Ударыцца. Аб нёйкую прытырчаку дзунуўся гылавбю. ДЗУНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. Ударыць. Ня лезь — дзуну, што зубы пыдбярёш. ДЗЯВУЛЯ ж. асудж. Дзяўчына. Тыкая дзявуля, а ня ўмёіць есьць зваріць. Павеліч. дзявулі шча. ДЗЯЖЫЦЦА, -ж-ыцца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад дзяжыць. Чагб табё дзяжыцца так, ці ні пяты сьвірьбяць
Дадатковыя словы
бессубект, вбзьміць, вўля, вўлі, дзбгаць, дзбгнуўся, дзбгылі, дзбгыньня, дзўгацца, дзўгыйся, дзўгыцца, дзўгыць, дзўну, дзўнуцца, дзўнуць, дзўнуўся, зўбы, крывйці, пакўль, пычынйіцца, рйньня, хбдзюць, хыдарбм
11 👁