ДАТВАРВіЦЬ (дытваріць), -р-ю, -р-іш; зак. Збэсціць. Ужд такбя дытваріла, всіду - зямлю зьмішала. ДАТУРКАЦЦА (датуркыцца), -ы-юся, -ы-ісься; зак. 1. Дабудзіцца. 2. Паслаць, выправіць. ЦЬлый час ні датуркыісься. ДАЎМІВАЦЦА (дыўмівацца), -а-юся, -а-ісься; незак. Дадумвацца. Ужд ні малінькій, пыра сымаму ды ўсягд дыўмівацца. ДАЎМІЦЦА, -м-щца; зак. Дадумацца, здагадацца. Даўміўся такою хыладзіныю біс пыльma выпрыўляцца. ДАЧУХ ж. Гл. дачухна. Bć што я табё, дачух, скажу. ДАЧУХНА ж. не скланяецца, ужываецца як зваротак. Дачка; наогул дзяўчына. К уды ж ты, дачухна, ні свет ні зыря сыбіраісься? ДВУХДОНКА ж. Бочка з двума днамі. Ацслужыла двухдднка гадбу дваццыць, ды ўжо нада шкідаць — цякёць. ДЖГАЦЦА, -а-юся, -а-ісься; незак. 1. Джацца (пра крапіву, насякомых). 2. перан. Парыцца. Можа, час джгаіцца вёнікым i прдсіць пыддаць, 3. Зал.-бессубукт. ад джгаць 3. Лянь-ка, як табё хырашд посьлі прута джгаіцца. ДЖГАЦЬ, -а-ю, -а-іш; незак. 1. Джгаць (пра крапіву, насякомых). 2. перан. Парыць. Джгай пы хрісттх, каб дынялб. 3. перан. Бегчы. Джгиіць, толька пыл пыднімаіцца. ДЖМУХНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. 1. Пабегчы, кінуцца (звычайна пра жывёлу). Пацьцёлык джмухнуў ціріз быракі, — айдзё ты ягб дагоніш. 2. Ударыць
Дадатковыя словы
всідў, гадбў, дагб, датўркацца, датўркыцца, датўркыісься, дачўх, дачўхна, джгйіць, джмўхнуць, джмўхнуў, зал.-бессуб^кт, мамў, тблька
6 👁