ГРЫМЕННЕ (грімёньня) н. Гл. грымота. Уніміся з грімёньнім: людзі сьмяюцца. ГРЫМЁЦЦА (грімёцца), -м-шда; незак. Зал." бессуб'ект. ад грымець 2. Гріміцца табё i днём, i ўвёчырі спакдю німа. ГРЫМЁЦЬ (грімёць), -м-і'дь; незак. 1. Грымець. Гром гріміць. 2. перан. Бурчаць, лаяцца. Як сыгіць, тады ні гріміць. 3. перан. гран. Ехаць, з'яўляцца. Tpi дні прашло — гріміць ш чумуданымі: схадзіла замуж. Сыбралі, выпрывілі, як у людзёй, паёхыў, — tumo ж ты думыіш, прыскачыла нядзёля — гріміць нызад: нырабдтыў i зыработыў. ГРЫМіЛА (гріміла) м. Буркун. 3 грімілыю жщь — нёрвы натрёпліш. ГРЫМОТА (грімота) ж. часцей мн.: грімоты. Бурчание, лаянка. Ці уймёсься ты з грімотымі? Пычылася грімота. ГРЭСЦА (грёсца), трябёцца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад грэсць. Што, ні грябёцца пдсьлі гулянкі? ГРЭЕЦЬ (гресьць), грябу, грябёш; незак. 1. Грэбці; веславаць. Гряблі ў лугу mpi дні. 2. перан. асудж. Браць з прагнасцю, нажывацца. Грёб ба i грёб, ніяк ні ныгрябёцца.. ГУБКА ж. Мера (7 сажняў) вытканага палатна. Усяго пяць губык сё'літа снувала. Памянш. губычка. Aŭm, якбя там пылатнб — дзьве губычкі. ГУДЗЕННЕ (гудзёньня) н. 1. Гудзенне. 2. перан. Роў, плач. Справіў гудзёньня на ўсю вуліцу
Дадатковыя словы
бессубект, грябў, грімбты, гўбык, гўбычка, гўбычкі, дўмыіш, зяўляцца, лугў, сёліта, ідь
9 👁