ГРОМАЗД (громызд) м. Нагрувашчванне, хлам. Зыгырадзілі грдмыздым усю клець. ГРУБАЯ (грубыя) i ГРУБАЯ прым. Цяжарная. Зы чатьірі гады трёцьцій раз грубыю ходзіць. ГРУБЫЙ прым. 1. Тоўсты. Грубыябірьвянб. 2. перан. Тоўсты, сыты (пра чалавека). Пріёхыў сусёд — тбустый, грубый, аткуль што ўзялося,—быў жа як шкет. ГРУЗДЗША (грузьдзіла) н. Цуглі. Прішыў к аброці новыя грузьдзіла. ГРЫБ (гріб) м. 1. Грыб. 2. звычайна мн. перан. груб.: грібы. Губы. Чагб гріб ацставіў? Грібы надуў. ГРЫБАЗДЗІЛА (грібазьдзіла) м. i ж. зневаж. Губашлёп; губаты. Ну да, нягож, ні хвытала мне зы такога грібазьдзілу іціць. ГРЫБАНУЦЬ (грібануць), -н-ў, -н-ёш; зак. 1. Падгрэсці, сагрэбці, падсунудь; падгарнуць. Грібанём хырашэнька — i к пбудню свабодны. Грібані бобу ў тшолычку. Грібані салому пыд стряху. 2. Многа сабраць, узяць (бо многа было). Грібанулі людзі селіта i гріббу, i арёхыў. 3. перан. асудж. Адхапіць, хапануць. У род~ ныга брата грібануў i адзёжу, i хлеб, — eo ўжо ні совісьці, нічога ў чылавёка. ГРЫБАТЫЙ (грібатый) прым. груб. Губаты. Hi судзщя мянё, дзёўкі, што грібатыга люблю, , ГРЫМ (грім) выклічнікава-дзеяслоўная форма. Абазначае нечаканасць д$еянт, Тблька сыбрилыся ў хряп'я зьбёгыць, а т ут госьці грім у хату
Дадатковыя словы
абрбці, аткўль, бббу, брйлыся, гбсьці, грыбанўць, грібанўлі, грібанўць, грібанўў, гріббў, грўбыя, грўбыябірьвянб, грўздзша, грўзьдзіла, нбвыя, нягбж, нічбга, пбўдню, рбд, салбму, сбвісьці, сваббдны, стряхў, такбга, тбўстый, тшблычку, хряпя, ўзялб
10 👁