Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ВЫГЛАДЖАНЫЙ (выглыджыный) дзеепрым. 1. Выпрасаваны. Хтб ж т а к чыпляіць — к выглыджыный сарочкі мятый галстук? 2.- перан. Выедзены, з'едзены (пра траву). Парініна выглыджына ды травгнкі. ВЫ Г Л АДЖЫ ВАННЕ (выгладжывыньц я) н. Прасаванне. Кынчай выгладжывыньня, пабёглі: прівялі гырмашста i з бубным. ВЫ ГЛ АДЖЫ В АЦЦ А (выгладжывыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. 1. Выпрасоўвацца. Хваціць выгладжывыцца, i так пызниіць. 2. перан. Выядацца, з'ядацца (пра траву). Сімыныва (урочышча) кажныя лёта выгладжыіцца як бубін. ВЫГЛАДЖЫВАЦЬ (выгладжывыць), -(вы) ю, -(вы) іш; незак. 1. Выпрасоўваць. Выглиджывыла, пакуль прыпаліла. 2. перан. Выядаць, з'ядаць траву (пра жывёлу). Кбні выгладжыюць луг як ток. ВЫГЛАДЗЩЦАЧ (выглыдзіцда), -дж-уся, -дз-ісься; зак. 1. Выпрасавацца. Щ я буду ждаць, паку ля ты выглыдзісься? Самб,плацьця ня выглыдзіцца, бярь уцюг ды гладзъ. 2. перан. Выесціся (пра траву). ВБІГЛАДЗІЦЬ (выглыдзіць), -дж-у, -дз-іш; зак. 1. Выпрасавадь. 2. перан. Выесці, з'есці траву, выгрызці. Скот выглыдзіў поля як ток, хуць мылаці. ВЫГУЛІВАННЕ (выгулівыньня) н., Лодарнічанне, гультайства. Выгулівыньня бурзіўь табё зімбю, а січас бярісь-ка зы гриблі. ВБІДЗЕЛАНЫЙ (выдзілыный) дзеепрым. 1. Вымазаны, запэцканы. Кінь выдзілыныя пальто у сёнцых. 2. спец. Выраблены. Выдзілыныя аўчыны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўбным, бўбін, бўрзіўь, выглйджывыла, выгўліванне, выгўлівыньня, грйблі, зедзены, зесці, зядацца, зядаць, пакўль, пызнйіць
6 👁
 ◀  / 228  ▶