Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ВБІДЗЕЛАЦЦА(выдзілыцца), -ы-юся, -ы-ісься; зак. 1. Вымазацца, запэцкацца. Выдзілыўся як чорт i прёцца пряма ў хатуў 2. спец. Вырабіцца. ВБІДЗЕЛАЦЬ (выдзілыць), -ы-ю, -ы-іці; зак. 1. Вымазаць, запэцкаць. Пашбу у апход, каб ня выдзілыць боты. 2. спец. Вырабіць. Выдзілыў пазы ў шуллі. 4 ВЫДЗЕЛЫВАННЕ (выдзёлывыньня) н. 1. Пэцканне; забруджванне. 2. спец. Выраблянне; выраб. Сьпіцыяліст пы выдзёлывынъню. ВЫДЗЕЛЫВАЦЦА (выдзёлывыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. 1. Вымазвацца, пэцкацца. Вылазь с-пад моста, хваціць выдзёлывыцца. 2. спец. Вырабляцца. Aŭ, аўчынкі яшчэ ні выдзёлывыліся, — нида б занёсьць, ды нёкыльства ус'ё зырізиіць. ВЫ ДЗЕЛ Ы В АЦЬ (выдзёлывыць), -(вы) ю, -(вы)іш; незак. 1. Вымазваць, пэцкаць. 2. спец. Вырабляць. Сем гадбу выдзёлывыў кожы. вык I м. Выццё. Ваўчыный вык. ВЫК II м. Віка. Ныкасіў ношку выку—чуць пыдняць. ВБІКАПАНЫЙ (выкыпыный) 1. дзеепрым. Выкапаны. 2. прым. Падобны (вельмі). Выкыпыный бацька. Выкыпыныя мама. ВБІКАТ (выкыт) м. 1. Выраз, дэкальтэ. Кбхma з выкытым на дзьве шыі. 2: Лупатасць. Вбчы на выкыці. ВЫКЛАДАННЕ (выклыданьня) н. 1. Выкладанне, абкладанне, абкладка. Швінь размыў ус'ё выклыданьня. 2. Кастрыраванне. C такгм выклыдиньнім ягб к дзьвірям нілізя путпускаць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

апхбд, ббты, гадбў, дйньнім, зйіць, кбжы, нбшку, нйда, пашбў, усё, шўллі
5 👁
 ◀  / 228  ▶