ВУГНЯВЫЙ прым. Коснаязыкі, гугнявы. Пышла замуж зы вугнявыга. ВУГНЯЎКА ж. зневаж. Коснаязыкая, гугнявая. ВУДАЛЬ (вудыль) неадабр. 1. ж. Зухаватасць. Аткуліцька столька вудылі ў ягд бярёцца. 2. м. i ж. Зухаваты. Вудылі нійдзё такою німи. ВУН прысл., часц. Вунь. Вунайдзё ты схуваўся! Вун там. Вунтуды пашду. Вун калі надумаўся пріціць. ВУНЫЦЬКА чащ. Гл. вун. Вуныцькааткуль выйшыў. ВУХРБІЦЬ (вухріць), -р-ю, -p-i'ui; незак. Byчё»іць, павучаць. Вухріла я цябё, вухріла, а т а бё хуць кол ны гылавё цяшы. ВУХРЗННЕ (вухрёньня) н. Павучанне. Дужа яны слухыюць meae вухрёньня. ВЫБЕГЫВАЦЦА (выбёгывыцца), -вы-юся, -вы-ісься; незак. Бегаць; гуляць. Нёкылі выбёгывыцца, садзіся за ўрокі. ВЫБЁГЫВАЦЬ (выбёгывыць), -вы-ю, -вы-іш; незак. 1. Доўга бегаць, аббегаць шмат мясцін. Hi разу столька ні выбёгывыў, як сяньня. 2. перан. Дабівацца беганінай чаго-н. Помню, помню, разым жа выбёгывылі дукумёнты. ВБІБРУЗНУЦЦА (выбрюзнуцца), -н-уся, -н-ісься; зак. асудж. Выспацца. Мбжа ты ўжо выбрюзнуўся, — ці ні другёя судкі сьпіш? ВБІБУРКНУЦЦА, н -уся, -имейся; зак. Прагаварыцца, сказаць з намёкам. Была выбуркнулыся пры пасьцілкі, a посьлі сколька ні пытала— ні слова
Дадатковыя словы
iui, аткўліцька, вўдаль, вўдыль, вўдылі, вўн, вўнайдзё, вўныцька, вўныцькааткўль, дўжа, надўмаўся, німй, пашдў, пбсьлі, скблька, слўхыюць, стблька, сўдкі
8 👁