ВІЛЬГОТЬІВАЦЬ (вільготывыць), -(вы) ю, -(вы) іш; незак. Жыць прывольна, раскошна. Зы бацькым мджна вільготьівыць. ВІРЫДУВАННЕ (вірідуваньня) н. Шаленства, дзікунства, самаўпраўства. Столько, ўжо булд вірідуваньня у нямёцкыга старысты, што бязь меры. ВІРЫДУВАЦЦА (вірідувацца), вірядуіцца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад вірыдуваць. Пыліцэйскім вірідувалыся npi нёмцых уволю, чуць ні ны людзях ёзьдзілі. ВІРЫДУВАЦЬ (вірідуваць), вірядую, вірядуіш; незак. Шалець, здзекавацца, самаўпраўнічаць. Ну людзях ні чылавёк, a сахыр, a ў дварё вірядуіць, што ўсе ны пальчыкых ходзюць. ВІХЛЁЦЬ, -л-ю, -л-ші; незак. Прагнуць. Зьбяруцца i віхляць, каб ім то яблыка, то морквіну торнуў. ВОБ'ЕДДЗЕ (воб'ідзьдзя) н. Гл. аб'ёддзе. Вазьмі вобЧдзьдзя i ўкінь аўцам: яны будуць пардцца. Памянш. воб' i д з ь д з і ка. ВОБЛІЎ м. Лёд, якім пры галалёдзіцы пакрываюцца дрэвы; галалёдзіца. Еткую бярёзу воблівым аблумала! ВОБЛІЎКІ толькі мн. Гл. вобліў. Стрясь пацьхіньку вобліўкі зь яблынык, а то сучча nyлумаіцца. ВОБЛІЎЯ h. Гл. вобліў. Пашло нёйкыя вобліўя, заўтря будзіць ні стаць, ня ўстоіць. ВОБУЎ м. i ж. Абутак. Лётым бысяком луччы\ чым у вобуві. Зімніга вдбуву яшчэ ні купляў. ВОБУЎЯ h. Гл. вобуў. Hi кідай вдбуўя айдзе зря
Дадатковыя словы
абёддзе, бессубект, бўдзіць, бўдуць, вбблівым, вббліў, вббліўя, вобеддзе, вобідзьдзя, вірядў, вірядўю, вірядўіцца, зьбярўцца, лўччы, рядўіць, сўчча
7 👁