ВАЗГОЛІЦЬ, -л-ю, -л-іш; незак. Замазваць, размазваць, вымазваць. Кітуй вокны, тдлька шыбы ні вазголь. ВАЗГОЛЯ м. i ж. Маруда. Ці с такою вазголію рана выбірісься куды? ВАЗГРА (вызгря) м. i ж. Гл. вазголя. Вызгря, дакуль цябё ждаць можно? ВАЗГРОТЫ (вазгреты) толькі мн. Што-н. цестападобнае, чым залеплены пол, мэбля i г. д.; бруд. У сёнцых зьдзёлылі вазгрёты, што ні прайцгць. ВАКЕННІЦА (вакёньніца) ж. Аканіца. Пыкрисілі вакёньніцы — люба глядзёць стала. ВАЛАЧБІЦДА (вылачыцца), -ч-ўся, -ч-ысься; незак. 1. Цягацца. Відзіў здиліку: вылачыўся пы бызару. 2. спец. Баранавацца (пра поле, засеянае ўручную). Камлыжык мала, мякка валочыцца. 3. спец. Часацца (пра воўну). Дшчэ ні вылачылыся вбуна, звалочыцца пазьнёй. ВАЛАЧБІЦЬ (вылачыдь), -ч-ў, -ч-ыш; незак. 1. Цягаць. 2. спец. Баранаваць засеянае ўручную поле. Хырашб сёіць сёілкыю: вылачыць ні надо. 3. спец. Часадь воўну. Ці чулі: ці валочуць ёта ў Лідагошчы? ВАЛАЧЗННЕ (вылачэньня) н. 1. Цяганіна, валакіта. Хужы німа вылачэньня ny судах. 2. спец. Баранаванне засеянага поля. Пбсьлі твайгб вылачэньня узнбу нада коні пысылаць. 3. спец. Часанне воўньі. Вылачэньня даёцца ў косьці, пакуль пірякруціш усё. ВАЛЁК м. Ворчык (пры плузе, баране i ў прыпрэжды). Валёк злумаўся, надо новый зьдзёлыць. 4. Г. Юрчанка
Дадатковыя словы
вазгбль, валб, вбкны, вбўна, гблію, дакўль, звалбчыцца, здйліку, кбні, кбсьці, крйсілі, кітўй, лідагбшчы, пакўль, пірякрўціш, узнбў, хўжы, чўлі
6 👁