Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ВАГА (выга) ж. 1. Падвага, вага. 3 вагою ладна пні кыпацъ, ты біз вагі папрдбуй вывірні. 2. спец. Умацаваная на cace перакладзіна, якая служыдь для даставання вады ca студні. Hi пускай цёбра: выга зломіцца. ВАГАМ (вагым) прысл. Марудна; паволі, павольна. Буланыга кыня нічым ні падгоніш, ён усігда вагым. ВАДЗЕНЬ м. Авадзень. Такою жаршчыю ў лес хуць ня едзь: вадні коні зарёжуць. ВАДЗІЦЬ, -дз-іць i -і-іць; незак. Муляць, назаляць; турбаваць; каловда. Зы плічамі нёшта вадзііць. Цалюхтынькій дзет вадзіць, што ні ўзяў пісьма. ВАДЗЯНКА (выдзянка) ж. 1. Бочка для вады. Выкыцъ выдзянку с-пат павёткі, ніхии трошку апсохніць. Памянш. в ыдз янычка. 2. Вадзянка (хвароба). ВАДЗЯНКІ (выдзянкі) толькі мн. Сані для падвозкі вады. Пріцягнуў ны выдзянкых здыравушчую калоду. -д ВАЗАВБІЙ (вызавый) i ВАЗАВЗИ (вызавэй): вазавы хамут. Хамут для запрагання з дугой. Вызавыя хумуты кожыю ўсігда атиываюцца. ВАЗГОЛІННЕ (вазголіньня) н. Важданне, порканне. Кідай вазголіньня ды зыпрігай. ВАЗГОЛІЦЦА, -л-юся, -л-ісься; незак. 1. Поркацца, кешкацца; важдацца (звычайна з цестападобным рэчывам). Уздумыла бліны печ, цяпёрь будзіш цэлыя раньня вазголіцца. 2. Замазвадца, размазвацда, вымазвацца. Нёшта ў цябё ні зымазывыіцца, a толька вазголіцца
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

апсбхніць, атйываюцца, бўдзіш, вазавзй, вазгбліньня, вазгбліцца, вўшчую, злбміцца, калбду, кбжыю, кбні, ніхйй, пріцягнўў, тблька, трбшку, уздўмыла
6 👁
 ◀  / 228  ▶