Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
БРЫЦЦЁ (брыцьде) н. 1. Брыдцё. 2. перан. асудж. Лаянка, бэшчанне. Ну ŭ спасдоныя ж ны брыцьцё, хуць січас мідаль дывай. БРЫЦЬ, -ы-ю, -ы-іш; незак. 1. Брыць. 2. перан. асудж. Лаяць, бэсціць. Брыіць, tumo ні приступайся. БУБНЁННЕ (бубнёньня) н. 1. Ігра на бубне. Твае бубнёньня i слухыць ня хочыцца. 2. неадабр. Стукание, бразганне. 3. перан. асудж. Буркатня. Ці ні пыра б табё уняцца з бубнёньнім? БУБНЁЦЦА, -н-щца; незак. Зал.-бессуб'ект. ад бубнёць. Як янд бубнщца, ні зымарьуся яшчэ? БУБНЕЦЬ, -н-ю, -н-ин; незак. 1. Барабаніць, бубніць. 2. неадабр. Стукаць. Чуць ні замёрз, пакуль бубнёу у дзьвёрі. 3. перан. асудж. Бурчаць. Пірістань бубнёць. БУБНУЦЬ, -н-ў, -н-ёш; зак. Забарабаніць, ударыць у бубен, барабан. Бубнуў i пашду. БУЙ,м. Халадэча з ветрам. Ня стой ну буц ураз прыбярёць. БУРБУЛЁЦЬ, -л-щь; незак. Модна кіпець. Дыстывай чугунок, ён ажно бурбулщь. БУРДЫЛЬ м. Бурбалка, пухір, вадзянка. Вун сусёд абеаріў сабё пальцы, дык бурдулгпы шапкі. Дождж яшчэ доўга будзіць іціць, бурдулёй на лужыных многа. БУРКАЛА (буркыла) 1. н. Дзіцячая цацка. У вываранай костцы прабіваюць дзіркі, прадзяваюць тонкі шнурок i завязваюць. Затым шнурок накручваюць i модна надягваюдь. Костка, раскручваючыся, утварае гук. 2. м i ж. перан. асудж. Буркун; буркуха. fi б i дня ні жыли с такьм буркылым
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бессубект, бубнўў, бўдзіць, бўркун, бўркыла, бўркылым, жылй, лўжыных, мнбга, пашдў, слўхыць, спасдбныя
6 👁
 ◀  / 228  ▶