БУТАвЛнНЕ (бутуваньня) н. ЦяЖкая праца. Хвацхла бутуваньня нан шулым. БУТАВАЦЦА (бутувацца), бутуюся, бутуісься; незак. Цяжка, да знясілення працаваць. Бутуваліся ўдваіх цэлый дзет, чуць выкыпылі, — ёткій балыиэнный пень быў. БУХТОРАННЕ (бухторіньня) н. Наліванне праз меру, без патрэбы. Пыдажджы з бухторіньнім, пыцякёць на мост. БУХТОРЫЦЬ (бухторідь), -р-ю, -р-іш; незик. Наліваць шмат, праз меру, без патрэбы. Hi бухторь пдуную міску, я ні паем. БУЦИН м. Бусел. Ужо саўсім цёпла, a яшчэ ні аднагд буціна ня відна. БУЦЯНЁНАК (буцянёнык) м. Буслянё. Буцянёнык зваліўся зь ліпы. БУЦЯНІХА ж. Бусліха. Буцян з буцяніхьію дзёлыюць гняздб. БЯГЛІВЫЙ прым. Той, які бегае, носіцца (звычайна пра жывёлу). Бяглгвыя карова. Бяглівый цялёнык. БЯГНЯ (бігня) ж. Бегание, беганіна. Столька бягні — i ўсё бяс толку. БЯЗЛЮДДЗЕ (бязьлюдзьдзя) м. i ж. Някемлівы, няспрытны, бязладны. Bć нёйкыя бязьлюдзьдзя ўдалося, у людзі зь ім стыдна выйціць. БЯЗРУПАТНЫЙ (бязрупытный) прым. Бестурботны, гультаяваты, нядбалы. Як ты будзіш жьщь такім бязрупытным? БЯЗРУПАЦЦЕ (бязрупыцьдя) 1. н. Гультаяванне, гультайства. / бацька ні з гультаёў, i матка рыбыцяшчыя, —аткуль жа ў цябё maкбя бязрупыцьця. 2. м. i ж. Гл. бязрупатный
Дадатковыя словы
аткўль, бутўюся, бутўісься, бухтб, буцйн, бязрўпатный, бязрўпытный, бязрўпытным, бязрўпыцьдя, бязрўпыцьця, бўдзіш, карбва, незйк, пдўную, стблька, шўлым, ўдалбся
6 👁