Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
АТМУЗДАЦЬ, -а-ю, *а-іш; зак. 1. Раскілзаць. Атмуздай— ніхай пускубёць. 2. перан. Моцна адлупцаваць. Атмуздаю аброццю — дык будзіш помніць ддуга. АТМУЗДЫВАННЕ (атмуздывыньня) н. Раскілзванне. У цябё атмуздывыньня — як ні разу к каню ні пытхадзіў. АТМУЗДЫВАЦЦА (атмуздывыцца), -(вы)іцца; незак. Раскілзвацца. Tp-p-p, ціха, атучу атмуздывыцца. АТМУЗДЫВАЦЬ (атмуздывыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. Раскілзваць. Ніхтд ні атмуздывыў — i конь атмуздиный. АТОПАК (атопык) м. уст. Зношаны лапаць. Бувала, прахддзіш усю зіму ў атопках. Жылі калі-то — атопкі з ног звилівыліся. ATOPA (аторя) ж. Амецце. Нымялі кучу аторі, ні знию, куды зь ёю i дзівацца. ATOPBA м. i ж. груб. Лежабок; гультай. C аторвыю жыць — толька гурюв&ць. Узмацн. a т о p ь в i н а. Ляжыць кусок атдрьвіны i ні пасуніцца. АТРАХА (атряха) м. i ж. асудж. Нядбайны, неахайны. Ны атряху што ні надзёнь — зы адзін дзень збузуіць, хуць выкінь. Узмацн. а т р я ш ы н а. Як жа ты атряшыныю такою жывёш,— у цябё ж i сёнцы нёбым накрыты, i ў клёці вёцір цірязь дзірькі хызяйнічыіць. ATPOCTAK (атростык) м. Парастак, атожылак. Глянь-ка, якёя атросткі за лёта вырысьлі! АТТУЛІЦЬКА прысл. Гл. аттуля. Падай аттуліцька, c пдгріба, кдльля
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

атбрвыю, атмуздйный, атмўз, атмўздыванне, атмўздывацца, атмўздываць, атмўздывыньня, атмўздывыцца, атмўздывыць, аттўля, аттўліцька, атучў, бўдзіш, ддўга, збузўіць, звйлівыліся, знйю, зімў, кўчу, пасўніцца
8 👁
 ◀  / 228  ▶