ACKP6TAK ( аскрётык) м. звычайна мн.: аскреткі. Дробныя трэскі, якія вылятаюць з-пад сякеры. C аскрёткымі можно, скора бяз вока астацца. АТВЁДАЦЦА (атвёдыцца), -ы-юся, -ы-ісься; зак. Гл. атвёдаць. К брату атвёдылыся, калі-нёбудзь i к сястрё пыцскачу. АТВЁДАЦЬ (атвёдыць), -ы-ю, -ы-іш; зак. Наведаць, даведацца. Нида було б схадзіць атвёдыць. АТВЁДКІ толькі мн. Наведванне (хворага, парадзіхі i г. д.). У атвёдкі з голымі рукамі ня пбидзіш. АТ'ЁТУЛІЦЬКА прысл. Гл. ат'ётуль. Только што паёхылі ат'ётуліцька. АТ ЁТУЛЬ i АТ ЁТУЛЯ прысл. Адгэтуль, адсюль. Ат'ётуль у лес німа дарогі. АТЛАНДЗЕР (атландзір) звычайна м., часам ж. Бестурботны; лежабок; гультай. Атлиндзіру каб толька выліжыцца, ні npa што ня думыіць. АТЛІГНУЦЬ, -н-ёць; зак. Адлегчы, адпусціць (пра боль, пра мароз). Усю ноч нёшта пыткацілыся пад грудзі i мучыла, а к раньню атлігнула. АТМУЗДАНЫЙ (атмуздыный i атмузданый) I дзеепрым. Раскілзаны. Чагб ў цябё коні ні атмуздыны? АТМУЗДАНЫЙ II дзеепрым. neран. Адлупцаваны. Дажджэсься, што пойдзіш атмузданый. АТМУЗДАЦЦА, -а-іцца; зак. Раскілзацца. Кажыцца, новыя аброць, а кабыла сыми атмуздалыся
Дадатковыя словы
абрбць, атлйндзіру, атлігнўла, атмўздыны, атмўздыный, атётуль, атётуліцька, грўдзі, дарбгі, дўмыіць, кбні, мўчыла, нбвыя, нйда, пбйдзіш, пыцскачў, сымй, тблька
7 👁