Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
АРАШАЦЦА ( арішацда), -а-юся, -а-ісься; незак. 1. Рашацда, развязвацца (пра задачу). У мянё зыдачы арішаюцца: раз-два — i гатова. 2. Адважвацда, асмельвадца. Доўга ні apiшаўся жаніцца, yce выбіраў, пірібіриукаб na ўкусу. 3. Гінуць, знішчадца. Ці легка було глядзёць, як yce арішаіцца, гаріць. 4. Bap'яцець. АРАШАЦЬ (арішаць), -а-ю, -а-іш; незак. 1. Рашадь, развязваць. Арішаю-арішаю — i нічога ні выхддзіць. 2. Знішчаць. Куры кажныю вясну арішаюць гряды. АРАШБІЦЦА (арішыцца i аряшыдца), -ш-ўся, -ш-ысься i -ш-ысь-ся; зак. 1. Рашыцца, развязацца (пра задачу). Талька сеў—i зыдача арішылыся. 2. Адважыцца, асмеліцца. Apiшуся паёхыць адни: даёду зь людзьмі. 3. Загінуць, знішчыдца. Прібёглі — усё аряшылыся, адньі гылавёшычкі тлёюцъ. Зы час усяго арішыўся. 4. Звар'яцець. Арішылыся вума з горя. АРАШБІЦЬ (арішыдь i аряшыць), -ш-ў, -ш-ыш i -ш-ыш; зак. 1. Рашыдь, развязаць. Ці мы ўдваіх ні арішым? 2. Знішчыць. Глядзь, каб сьвіньні ня вырвыліся: арішуць бульбу. Немцы майгд зыбрилі, пыгналі i нёйдзі apiшылі. Паліцэйскія раз наёхылі i арішылі ўсё хызяйства.r АРЦЕЛЬНЫЙ прым. Кампанейскі. Прііжджалі нідаўна з маім тыварышы — вд арцёльныя хлопцы. АСЁУКА ж. Высеўка. Мука нічдга памёліна, асёвык пасьці німа. Пыдмялі ўсё чыста, ні асёўкі ні астилыся
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

bapяцець, аднй, астйлыся, бўльбу, вяснў, гатб, зваряцець, зыбрйлі, кўры, нічбга, пірібірйўкаб, шўся, ўкўсу
23 👁
 ◀  / 228  ▶