АПАСТБІЛІВАННЕ (апастылівыньня) н. Гл. апастылянне. Біз апастылівыньня жыць ня можыць. АПАСТБІЛІВАЦЦА (апастылівыцца), -вы-юся, -вы-ісься; незак. Сварыцца, лаяцца, псаваць узаемаадносіны. Aŭ, ні гыварі: сь кім—сь кім, а c Хвёдырькым ні нада булд anaстылівыцца. АПАСТБІЛІЦЦА, -л-юся, -л-ісься; зак. Пасварыцца, палаяцца, сапсаваць узаемаадносіны. Апастыліцца ш чылавёкым няддуга, а як тады ў вдчы яму глядзёць? АПАСТЫЛЯННЕ (апыстыляньня) н. Сварка, лаянка. Наштд табё апыстыляньня зь людзьмі, жыві пу-сусёдзку. АПОКА м. i ж, асудж. Гультай, абібок, лодыр, лежабок. Во ўдылася апока: i сьвет ня чуў, i людзі ня відзілі. АПСОМ прысл. Знянацку кінуцца (пра жывёлу). Кошка ны ціплёнка кінулыся апсом. Сыбака кідыіцца апсдм ны чылавёка. АПУШЧЗНЕЦ (апушчэніц) м. асудж. Heахайны, нядбайны, абыякавы да сябе, да свайго знешняга выгляду; лодыр, гультай. Пражыў век апушчэнцым. АПУШЧЭНКА ж. Гл. апушчэнец. Пры anyшчэнку i гываріць німа чаго, каб у яё была чылавёчыя адзёжына. АПУШЧЗНСТВА н. Неахайнасць, нядбальства, абыякавасць; гультайства. Ды чагб ўжо дайшло тваё апушчэнства — i пірядзёцца лень, i вочы прамыць. АПЯРАЗЫВАЦЬ (апірязывыць), - (вы) ю, -(вы)іш; незак. Хвастаць, біць. Як пычиу aniрязывыць бізунчыкым
Дадатковыя словы
апсбм, бізўнчыкым, вбчы, мбжыць, няддўга, пычйў, ямў
8 👁