ШЛЫКНУЦЬ, -н-у, -н-іш; зак. жарт. Пралезці, улезці, залезці ў дзірку. Шлыкнуў пыт прясла i пымінай як звалі. ШЛБІНДАННЕ (шлындыньня) н. Бадзянне, швэнданне. Шлындыньнім сыт ня будзіш. ШЛЭПАР (шлэпырь) м. 1. Гл. шлэптух. Шлэпырі вы, вы ўпіцярых ca мною ні справіціся. 2. Забіты; адсталы. Раншы як було? За шлэпыря аддадуць замуж — i жыві. ШЛЭПТУХ м. Слабы чалавек (часцей хлапчук). Да шлэптуха датронься — i ён ляжыць. ШМАТ м. Участак, дзялянка. Глянь-ка, якёй шмат сыгналі за посьлібедзьдзя. Памянш. шматок. Дыжала свой шматок яшчэ учора. ШМОРАН (шморін) М' Шворан. Паркыю як смырганулі, ажно шморін сагнуўся i калёсы сь пірідка сыскачылі. Памянш. шмырянок. Пупаўся шмырянок, самый раз у кыляску. ШМУЛЬНУЦЬ, -н-ў, -н-ёш; зак. Сцебануць, выперазаць. Успакбися, а то так шмульну, што сядзіш. ШМУЛЯННЕ (шмуляньне) н. 1. Шморганне. 2. Лупцоўка, лупцаванне. Шмуляньнім зупужаіш, a ні навучыш. ШМУЛЯНЫЙ дзеепрым. Лупцаваны; адлупцаваньцЯя пбидзіш пы-харошыму, пбидзіш шмуляным. ШМУЛЯЦЬ, -я-ю, -я-іш; незак. 1. Шморгаць. 2. Лупцаваць. Шмуляў ягб рёмнім здорыва. ШПАКОЎНІЦА ж. Шпакоўня. Павёсіў ны кажныю бярёзу пы шпакбуніцы
Дадатковыя словы
аддадўць, бўдзіш, здб, навўчыш, пбйдзіш, пы-харбшыму, сагнўўся, смырганўлі, успакбйся, шмбрін, шмульнў, шмульнўць, шмырянбк, шпакбўніцы
4 👁