ШКУМАРДЗІЦЦА, -дз-ідда; незак. Драцца, дзерціся, шкуматацца. Hi лазь na дзёрівых: штаньі шкумирдзюцца, як гыряць. ш кумАр д зіц ь, -дж-у, -дз-іш; незак. Рваць; дзерці, шкуматаць. 3 Бародсым только, зубуўляйся, ёц еатду журтуваць— шапку схваціць i дывай шкумардзіць; мала зубамі, дык i лапымі паможыць. ШКУРАТ м. 1. Кавалак вырабленай скуры. Нысадзіў на боты шкуратоў — адзін ны адзін. Памянш. шкура т ок, шкураці к. Раншы шкурацікымі лапці пычшывалі. 2. перан. Кджух, паўкажушак. Ныдзівай ётый шкурит, пызниюць, ні ны свадзьбу. ШКУРАЦДЕ (шкурацьдя) н. Кавалкі вырабленай скуры. Щдай шкурацьця ў пёчку, тама адны абрёзычкі. ШЛОМАЦЬ (шломыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Тэпаць, таптацца. Шлдмыла кыла посуду i ні паглёдзіла, tumo скот прыгналі. ШЛОПАННЕ (шлопыньня) н. Шлёпанне. Ішду — i чую нёйкыю шлопыньня ны балоці. ШЛОПАЦЬ (шлопыць), -ы-ю, -ы-іш; незак. Шлёпаць. Надзёў калошы i шлопыіць. ШЛУННЕ (шлуньня) н. груб. Вантробы. Чаго ты шлуньня ірьвёш? ШЛУПІК м. 1. Варанае разбітае яйка. Прінёс кырман шлупікыў. 2. перан. Гл. шлэптух. Ці мне ш шлупікым боріцца? ШЛЫКАЦЬ, -ы-ю, -ы-іш; незак. жарт. Пралазіць, улазіць, залазіць у дзірку. Шлыкый пыт . капу ў нору, а я зы тобою
Дадатковыя словы
балбці, барбдсым, ббріцца, еатдў, калбшы, капў, пызнйюць, чўю, шкумйрдзюцца, шкурйт, шлбмыць, шлбпыньня, шлбпыць, шлбпыіць, шлўньня, шлўпікым, шлўпікыў, ішдў
7 👁