Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ХВАРТУК м. Фартух. Хвуртукдм пытпіряжысься i топыіш кыла пёчы. Памянш. хвуртучок. ХВАРШЗННЕ (хваршэньня) н. Форс. Думыіін, у каму анцірёсна тваё хваршёньня? ХВОРС м. Гл. хваршэнне. Нёшта хворсу ў цябё многа, зызнываісься. ХВОРТКА ж. Фортка. Зыкызиу усё вокны c хворткымі. Памянш. хв ор тычка. Ластыўка у хвортычку ўляцёла. ХВЯРУБ'Е (хвярюб'я) н. Старызна. Зьбярі троху ды прусушы хвярюб'я: папрёіць i naтлёіць. ХЛАБАЗА (хлыбыза) ж. Гл. хлуз. Ськінь хлыбазу лі дарогі, каб ні зыгыраджывыць увёсь двор. ХЛАБАЗІНА (хлыбазіна) ж. Прут. Ты ў мянё скора палучыш хлыбазшы. Бярь хлыбазіпу i гані карову. Памянш. хл ыб а з і нк а. Хлыбазшкыю пы ныгих — і ўспакбю. ХЛЕПЯСЛІВАСЦЬ (хліпясьлівысьць) ж. неадабр. Нястрыманасць, нявытрыманасць да яды. C тваёю хліпясьлівысьцю толька людзёй сьмяшыць. ХЛЕПЯСЛІВЕЦ (хліпясьлівіц) м. неадабр. Нястрыманы, нявытрыманы да яды. Ну ŭ хліпясьлівіЦу як mpi дні ня еў. ХЛЕПЯСЛІВЫЙ (хліпясыйвый) прЫм. неадабр. Нястрыманы, нявытрыманы да яды. Ня будзь ёткім хліпясьлівым. ХЛЕПЯСЛІЎКА (хліпясьлі'ўка) ж. неадабр. Гл. хлепяслівец. Ты ж тыкая хліпясьліўка, як нядзёлю куска хлёба ў році ні дзіржила. 2И
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вбкны, дарбгі, дзіржйла, зыкызйў, камў, карбву, мнбга, ныгйх, палўчыш, рбці, тблька, трбху, тучбк, хвбрткымі, хвбртычку, хвярубе, хвярюбя, хлыбазў
3 👁
 ◀  / 228  ▶