Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
сядзі: січас іуздадзім — i выпырісься. 2. Паліць (на рукі). Ідзі ўздай госцю. у знОў прысл. Зноў, ізноў. Узнбу, билыўнік, бярёсься зы старыя? УЗРЭХ (узрёх) м. Агрэх. Наўчыўся пыхиць трыктаріст: ні днаго ўзрёха. Памянш. уз.р ёш ы к. УЗЯДЗЕНЫЙ (узядзіный) дзеепрым. Узяты, пазычаны; украдзены. Узядзіныя нада аддаць. Высшчыла nam поўныч, глянула, вазьмі трясцы: дровы ўзядзіны. УКАЗЭЯ ж. Цуда, дзіва. Узіла білёт. Сёла. Сяджу. Тут i пычалося, i пычалося. Вб ўжо айдзё была указэя, дык указэя, — сколька жила — ня відзіла такога, што там дытвырялі i ну руках, i ны гылавё, i на чым ты хочыш. УКЛЁІЦЬ, -ё-ю, -ё-іш; зак. Ь Уклеіць. 2. перан. Пабіць, адхвастаць. Уклёіу цірісьсядзёльніка, ня скора забудзіць моркву. УКЛЯПАЦЬ (укліпаць), -пл-ю, -п-іш i -пл-іш; зак. іран. Увесці ў вушы; наплявузгаць. Hy ŭ чылавёк — што ўклёплюць у еушы, ён слухыіць. УКЛЯПЛІВАЦЬ (укляплівыць),-(вы)ю,-(вы) іш; незак. іран. Уводзіць у вушы; нагаворваць. Укляйлівый яму, укляплівый, ён i ныприуду павёріць. УКЛЯПЫВАЦЬ (укляпывыць), -вы-ю, -вы-іш; незак. іран. Гл. укляпліваць. Пбидзіць к ceaш, —тама i дывай яму укляпывыць усё ўсякыя
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бйлыўнік, гбсцю, забўдзіць, мбркву, ныпрйўду, пбйдзіць, пыхйць, пычалбся, скблька, такбга, узнбў, хбчыш, ямў
8 👁
 ◀  / 228  ▶