удзядзелы й прым. жарт. Пастарэлы, пасталелы. Удзядзёлыя хлопцы, хуць у калёсы зыпрігай. УДЗЯДЗЁЦЬ, -ё -ю, -ё-іш; зак. жарт. Пастарэць, пасталець. Удзядзёў, — мыхрачом ні атлупіш. УДОСВІТА (удосьвіта) прысл. Досвіткам, на світанні. Пріцягнуўся з гульні удосьвіта, цяпёріцька c палкыю ні падніміш. УДОСВІЦЦЕ (удосьвідьця) прысл. Гл. удосвіта. УЖАЛЁЛЫЙ прым. Добра ўвараны. Ужалёлыя скрылькі дужа смашныя. УЖАЛЁЦЦА, - ё-іцца; зак. Гл. ужалёць. Hi выцягывый быракі, дай ужалёцца. УЖАЛЁЦЬ, -e -іць; зак. Добра ўварыцца, увапрэць. Бульба ня толька ўтушылыся, a i ўжалёла. УЗДАВАННЕ (уздываньня) н. 1. Паддаванне пары. Ат такого, ўздываньня с пылка звалісься. 2. Паліванне (на рукі). УЗДАВАНЫЙ (уздываный) дзеепрым. Паддаваны; падданы (пра пару). Пыўвідри выліў—а як саўсім ні ўздывана. узд авАць (уздываць), уздаю, уздаеш; незак. 1. Паддаваць пары. Hi ўздывай: дыхнуць i так нёчым. 2. Паліваць (на рукі). Узяўся уздываць — уздывай, а ні билыйся. УЗДАНЫЙ дзеепрым. Падданы (пра пару). Ня лёзьця ны палок, яшчэ ні ўздана. УЗДАЦЬ, уздам, уздасі; зак. 1. Паддаць пары. Уздаўкружычку—а тыкая жар'шча. Пы