Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
зы ніштб уваліць столько, грошы. 3. перан. Ударыць. Уваліў у плёчы кулуки. УВАРБІЦЬ (уваріць), -р-ю, -р-іш; зак. 1. Уварыць. 2. Адлупцаваць, адхвастаць. Я к уварю пугі, зразу станіш шоўкывым. УВАЎРЭЛЫЙ (уваўрёлый) прым. Увапрэлы; распараны. Ня стой уваўрёлый на вётрі. УВАЎРЭЦЬ (уваўрёць), -ё-ю, -ё-іш; зак. Упрэць, распарыцца. Надзёла шубу— саўсім уваўрёла, хуць кідай яё. УВІНАЦЦА, -а-юся, -а-ісься; незик. Завіхац/■ ца; старацца. Увінаіцца ды пацёмык шла шульля. УВІНУЦЦА, -н-ўся, -н-ёсься; зак, Захапіцца. * Быў увінуўся погріб кыпаць — кажыцца, аж гарщь работа, a увінаньня хваціла ны пуўчыса. УВЯЛ'ВАЦЦА (увялівыцца), -(вы)юся, -(вы)ісься; незак. Унаджвацца, панаджвацца. Нёчыга булд увялівыцца, цяпёріцька ні ряві. УВЯЛІЦЦА, -л-юся, -л-ісься; зак. Унадзіцца, панадзіцца. Увяліўся унук за дзёдым i пашоу зь ім. * УГАДЛІВЫЙ прым. Здагадлівы. Надо ж быць такому угидлівыму: любую зыгадку адгыдаіць. v УГАМАНІЦЬ (угымашць), -н-ю, -н-іш; зак. 1. Угаварыць, супакоіць. Чуць утраьх угыманілі. 2, перан. іран. Забіць, знішчыць. Пырцізаны зьібралі с сабою старысту, пывялі i ўгымашлі дарогыю. Дні ціріз два найшлі угамоніныга. УГАМОННЕ (угамоньня) н, асудж. Сціханне, супакой, Нбсюцца дзень біз уеамоньня
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

грбшы, завіхаці, кулукй, незйк, пўгі, увялвацца, увінўўся, угамбніныга, угйдлівыму, уеамбньня, унўк, шўбу, шўль
4 👁
 ◀  / 228  ▶