Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
ТРАХОЛЛЕ (тряхольля) н. Гл. pacce. Тряхдльля аткінь куды ўбок. ТРАХТАВАННЕ (трухтуваньня) н. Пачастунак; частаванне. Ат трухтуваньня мала хто аткажыцца. ТРАХТАВАНЫЙ (трухтуваный; дзгепрым. Частаваны. Am яё ні трухтуваным ні разу ня пдидзіш. ТРАХТАВАЦЦА (трухтувацца), трахтуюся, трахтуісься; незак. Рыхтавацца частаваць, частавацца. Трухтуваліся к свадзьбі ўсю нядзёлю.. ТРАХТАВАЦЬ (трухтуваць), трахтую, трахтуіш; незак. Частаваць. Трахтуй—ні трахтуй, а я приуду рёзыць буду. ТРОХУ прысл. Трохі, крыху. Троху пыляхчЬла, хуць ад душы атлігнула, як квасу напіўся. ТРОШКУ прысл. Трошкі, крышку. Улітрошку вады — пабрыюся. ТРОШАЧКУ (трошычку) прысл. Трошачкі, крышачку. Трошычку пыдажджы: пірядзёнуся. ТРУНЯЦЦА, -я-юся, -я-ісься; незак. асудж. Лодарнічаць, бадзяцца, хадзіць без справы. Tpyняіцца, абы ні за што ні ўзяцца. ТРУПЁХЛЫЙ прым. Спарахнелы, трухлявы. Трупёхлыя дровы ня дужа хочуць гарёць. ТРУПЁХНУЦЬ, -н-іць; зак. Парахнець, трухлець. Бярьвёньня трупёхніць каторый год. ТРУПЁШКА ж. Спарахнелае "дрэва, сухая гніліна. Сыбраў у лёсі трупёшык дый прівёз. Памянш. т p у п ё ш ы ч к a. Паткінула трупёшычыку am іх только, дым. ТРЫЛіЬДА (трілюда) іран. 1. ж. Бязглуздзіца, лухта. Нёйкую трілюду рысказывыіць. 2. м
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

атлігнўла, дрбвы, дўжа, катбрый, пдйдзіш, прйўду, трахтўй, трахтўй—ні, трахтўю, трахтўюся, трахтўісься, улітрбш, хбчуць
9 👁
 ◀  / 228  ▶