ТРАВЯНІЦЬ (трывяніць), -н-ідь i -і-іць; незак. Гл. травяніцца. На ётым пдлі што ні naсёй — усё трывянііць. t pAhhe толькі мн. Гл. pacce. Ськідай траньня ды надзёнь путную адзёжу. ТРАПАННIK (тріпаньнік) м. часта іран. Трапалыпчык. 3 мушчьшы ўжо тріпаньнік. ТРАПАННІЦА (тріпаньніца) ж. Трапалынчыца. Пашлі на лён: тріпаньніцым многа пішуць. ТРАПАЦЬ (тріпаць), -пл-ю, -п-іш i -пл-іш; незак. 1. Трапаць. 2. Імчаць, несці, б'ючы нагамі ў перадок, разносіць (пра каня). Конь трёпліць з гары. 3. перан. іран. Балбатаць, плявузгаць. Hi тряпі, калі ні знаіш. 4. перан. гумар. Танцаваць, скакаць. Я/с пашль тріпаць биріню! ТРАПАШНІК (тряпышнік) м. Анучнік. Сыбрала што айдзё було i здыла тряпышніку. ТРАПІНАў (тряпіна) ж. Гл. раска. Накінуў трятну i пашбу. Памянш. тряпінка, тряпінычка. На, пірякінь трятнку посьлі бані, мокрый жа ўвесь. ТРАПЬІШКА (тряпышка) 1. ж. Прылада для трапання льновалакна. Сколька гадбу тряпышкі ў рукі ні брала. Памянш. т р я п ц ш ы ч к а. 2. М.ІЖ. перан. асудж. Балбатун. Тряпышка натрёпліць, толька слухый. ТРАХАНУЦЬ (тріхануць), -н-ў, -н-ёш; зак. Калатнуць. 2. перан. Ператрэсці, зрабіць вобыск. Я к тріхан'лі, дык у ягб сёна калхозныга ны два гады, во табё й ціхій i быгымалённый. ТРАХОЛІНА (тряхоліна) 1. ж. Гл. раска. 2. м. i ж. перан. асудж. Неакуратны. Ідзі, тряхоліна, аптрясіся ды ногі выцірь