СМЁЦЦІШЧА (сьмёцьцішча) н. Гл., смяцдішча 1. Выкінь на сьмёцьцішча, куды ётыя бацінкі пычыняць. СМУРЫ ЖАННЕ (смурыжыньня) н. Змякчэнне вяроўкі шляхам трэння аб крук, палку іг.д. B6, посьлі смурыжыньня пымякчэлі вожкі троху. СМУРЫЖЫЦЦА, -ж-ыцца; незак. Зал.-бессуб'ект, ад смурыжыць. Вярёўка як смурыжыцца, зь яё высыпаіцца кыстра, i іна мякчэіць. СМУРЫЖЫЦЬ, -ж-у, -ж-ыш; незак. Змякчаць вяроўку. Вярёўку за крюк чыпляюць i смурыжу ць, i іни становіцца мякчэйшыю. СМЫЛЯЦЬ, -я-ю, -я-іш; незак. 1. Кідаць, шпурляць. Смылялі камлыжкымі i дысмыляліся: вёрхнія шьіба толька дзынкнула. 2. перан. Біць, лупцаваць. Смыляіць, аж кожа лопыіцца. СМЯЦЦІШЧА (сьмяцьцішча) н. 1. Сметнік. Куріцы i ны сьмяцьцшчы хлеб. 2. Павеліч. ад смяццё. Сьмяцьцішча пыд ныгамі — ні прайцщь, хуць ба ў кучу зьмялі. соўкій прым. Рыхлы (пра снег). Сьнег ня зьлёгся, саўсім сбукій, цяжола іціць. СОБСЦВЕННА (сопсьцьвінна) прысл. Безумоўна, бясспрэчна; абавязкова. Раз скызаў — сопсьцьвінна зьдзёлыю. Сбпсьцьвінна праўда. Сбпсьцьвінна пріду. СПАВЯДАННЕ (спывіданьня) н. 1. Споведзь. 2. перан. іран. Лаянка. Як табё спывіданьня — пыныравілыся? с п а вя дАны й (спывіданый) дзеепрым. 1. Спавяданы. 2. перан. іран. Лаяны, аблаяны. Ці ты спыеідин&м прішбу, ці не йшчэ
Дадатковыя словы
бессубект, кўчу, лбпыіцца, пбсьлі, прідў, прішбў, сбўкій, спыеідйн&м, станбвіцца, тблька, трбху, цяжбла, інй
2 👁