Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
скнАрл івы й прым. асудж. Прагны. С тарлівыму тдлька ў.госьці хадзіць— ны дырмаўшчыну. СКНАРЫНА (скнаріна) м. i ж. асудж. Гл. скнарыца. Раншы ж ты ня быў такою окнаріныю. СКНАРЫЦА (скнаріца) м. i ж. асудж. Скнара; прагавіты. Скниріца расьцёць, увёсь na дзёду. СКНАРЫЦЦА (скнаріцца), -р-юся, -р-ісься; незак. асудж. Сквапіцца, скнарнічаць. Hi старься, a купі сабё касьцюм людзкій. СК0БЛ1НЫЙ дзеепрым. 1. Абіраны. Нашто ж печ рыстаплівыць, калі бульба ня скобліна. 2. Акораны, акорваны. Паплёт яшчэ ня скдолін. Скобліныя кольля ў адну кучку, a няскобліныя — у другую. с к ры с ён н ы й ў прым. Нядзельны; выходны. Скрысённым днём давёдыюся брата. Скрысённыя рубашка. СКРЫСЁННЕ (скрысеньня) н. Нядзеля. Am скрысёньня ды скрысёньня i радзіны, i вясёльля. Памянш. с крысёньні ка, скрысёньнічка. Hy, во ŭ скрысёньнічка прішлб, аддыхнём. СКРЭСЦЬ (скресьць), скрябу, скрябёш; незак. 1. Скрэбці. Kiddŭ скресьць, ідзі ныдзівицца. 2. Грэбці. Скрябі чыста, ні кідай клачкбу. СКУЛІНДА ж. Дробязь; вельмі мала. Зьеў адну скулінду i з-зы стыла лёзіць. СЛІМЁНЬ (сьлімёнь) м, i ж. неадабр. Тлусты, здаровы, сыты, гладкі. Еткійсьлімёньгульма гуляіць i палку дроў ні рызаб'ёць, a стыраякідыіцца адни ўсюдых. СМЕГАВАЦЦА (сьмігувацца), сьмігуюся, сьмігуісься; незак. Гараваць у нястачы. Сьмігуваліся два гады біз мылыка
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аднй, аднў, бўльба, гўісься, еткійсьлімёньгўльма, кбльля, клачкбў, кўчку, ныдзівйцца, рызабёць, скбб, скббліныя, скдблін, скнйріца, скрябў, скуліндў, сьмігўюся
2 👁
 ◀  / 228  ▶