СКАВЛЯНУЦЬ (скыблянуць), -н~ў, -нуёш; зак. 1. Абабраць у адным месцы; пааббіраць нядоўга. Скыблянула пару бульбін, yce кшула, рінула ŭ пабёгла. 2. Абкарыць у адным месцы; паакорваць нядоўга. 3. перан. Ударыць (каго-н.). Скыблянулі ладна за нёшта, сь сіняком ходзіць. СКАВАННЕ (скуваньня) н. Цкаванне. Такому сыбаку заіц на хвост станіць, i ён ні naдыміцца, а ня то скуваньня паслухыіць. СКАВАЦЬ. (скуваць), скую, скуёш; незак. Цкаваць. Сыбаку сьпірва ныкармі, а тады скуй. СКАВ.ЯРЗАНЫЙ (скывірзаный) дзеепрым. Зроблены няўмела (сплецены, пашыты). Прінёс нёхта карзінык ня сплёціных, a скывірзаных, як рукі ні туды служылі. СКАВЯРЗАЦЦА (скывірзацца), -а-іцца; зак. Зал.-бессуб'ект. ад скавярзаць. Што ў цябё скывірзалыся—карзінка ці рёзьвіны? СКАВЯРЗАЦЬ (скывірзаць), -а-ю, -а-іш; зак. Зрабіць няўмела (сплесці, пашыць). Скывірзаў кашолку, tumo толька камні насіць. СКАЛАЦІЦЦА (скылаціцца), -ц-іцца; зак. 1. Стрэсціся (пра фрукты). 2. Абмалаціцца, аббіцца (пра жыта). Tpi капы скылацыі сяньня, acmamнія заўтря скалоціцца. 3. Збіцца (пра масла). C аттопліный сьмітины масла скора скалоціцца. СКАЛАЦІЦЬ (скылаціць), -ч-ў, -ц-іш; зак. 1. Стрэсці (пра фрукты). Ідзі ў садок скылаці троху мідуніц. 2. Аббіць жыта ў снапах. 3. Збіць масла. Зы дзіцямі дужа масла ні скалоціш. СКАЛАЧЫВАЦЬ (скылачывыць), -(вы)ю, -(вы)іш; незак. 1. Страсаць (пра фрукты). Салодкія яблыкі скылачывый, a антоныўкі ніхай дыз
Дадатковыя словы
антбныўкі, аттбпліный, бессубект, дўжа, кашблку, лянўлі, н^ёш, паслўхыіць, рўкі, садбк, салбд, скавлянўць, скалб, скалбціцца, скалбціш, скыблянўла, скыблянўць, сьмітйны, сінякбм, тблька, трб
9 👁